Tuba Torun sessizliğini bozdu: Eşimin özrünü kabul ettim Cumhuriyet Halk Partisi İstanbul Milletvekili Aykut Erdoğdu’nun bir süre evvel ayrıldığı eşi Özge Pomen, geçtiğimiz günlerde toplumsal medya hesabından kendi telefonuna kaydettiği bir konuşma kaydını paylaştı.
Ses kaydında Erdoğdu’nun Tuba Torun’un CHP Parti Meclisi’ne girmesi için CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nu aradığını söylemiş olduği ortaya çıktı.
Milletvekili Erdoğdu, eski eşinin deklare ettiğı konuşma kaydından daha sonra hastaneye kaldırılan yeni eşi Tuba Torun’dan özür diledi.
Söz konusu konuşmaların toplumsal medyada yayılmasından daha sonra Aykut Erdoğdu ve Tuba Torun CHP’Den istifa etti. Parti’den istifa eden Tuba Torun, yaşananların akabinde TELE 1’den Esma Yapan ve Fırat Yeşilçınar’a olanları anlattı.
Torun şöyleki konuştu:
“Özel ömrümüze ait hata teşkil eden kayıtların ortaya çıkmasıyla en az %60’ının bot hesap olduğu yorumlar denizinde canlı canlı boğulduk. Bu esnada dayanak olan, anlayan, savunan sayısız insan da oldu. Öncelikle onlara hepimiz ismine epey teşekkür ederim; zira hayli kere deneyimledim ki, dünya gemisini nefret saçanların kirli lisanları değil, aklı başında insanların sessiz kalması batırıyor.
“ÖLÜME TERKEDİLDİK”
Kayıtların ortaya çıktığı birinci andan itibaren eşimin yanında oldum. Özrünü kabul ettim. Siyasetin bunun üzerinden ilerlememesi gerektiğini düşünüyorum. Bu noktada bir mağduriyet var ise, döktüğü emeğine bu ülke için vermiş olduğu efora cürüm teşkil eden özel hayata ait kayıtlar üzerinden ortadan kaldırmaya çalışan şahısların sorgulanması gerektiğini düşünüyorum.
Ben burada eşimle birlikte hareket etmek istedim. Ceza hukukunda mahpus cezası olağanda kabahat işleyen kişinin toplumdan dışlanması mantığı üzerine konseyidir lakin biz hiç bir cürüm işlemedik. Bir nevi sivil mevte terk edildik.”
Dünyada birfazlaca insan ve sıklıkla bayanlar özel hayatının ifşasıyla tehdit ediliyor. Bazıları bu yüzden yaşamaktan vazgeçiyor. Bu kabahatlerin en tehlikelisi. Çünkü, ataerkil toplumsal normların dışına çıktığınız anda dışlanıyorsunuz. halbuki, cürüm işlememişsiniz. Hatalı olan siz değilsiniz.
Utanması gereken siz değilsiniz. Tersine, utanması gerekenler özel ömrünüzü kullanarak tüm emeğinizi, çabanızı çöpe atmaya çalışanlar. Onur ve onur, erkek dünyanın belirlediği tariflerden ibaret değil.
“ÖNCELİĞİM BAYAN VE İNSAN HAKLARI OLDU”
Ağır bir lince maruz kaldım. Birileri için manevi tazminat ve hata duyurusu hakkım gizlidir. Cürüm teşkil eden bir grup kayıtlar ortaya koydu ve bütün çabayı haksız bir yere koymaya çalıştılar. Hak edilmemiş üzere göstermeye çalıştılar.
Ben yıllar evvel, bu tariflere karşı çıktığım için, epeyce daha evvelinde başlayan bayan hakları uğraşımın bir kesimi olarak tek başıma gidip bir siyasi partiye üye oldum. Ataerkinin en katı halini barındıran siyaset değişmeden eşitliğin sağlanamayacağının farkındaydım. Tam da bu yüzden, bayan ve insan hakları gayretim, siyasetten hep öncelikli oldu. Biroldukça insanın düşündüğünün bilakis maksadım milletvekili olmak olmadı. Milletvekili olmak sadece bir araçtı. Deva, o yolu yürümekti. Değişim, yolu yürümekle ilgilidir, bir yere varmakla değil.
Elinde oy çuvalıyla tuvalete giden sandık liderlerinin peşinde koşarak başlayan siyasi ömrüm, birinci devir en yüksek oyla Partimin Yüksek Disiplin Kurulu’na girerek devam etti. Biroldukca insan bu muvaffakiyetin ardında birilerini arasa da tüm bunları aslında yalnız ve yalnız kendi gayretimle yaptım. Tüm söylentilere kulak tıkayıp daha da şevkle çalışmaya devam ettim. Avukatlık- siyaset ve feminist uğraş üçgeninde nefesim kesilinceye kadar çalıştım. 4 yıl her hafta atlamadan Gazete Duvar’da yazdım, 3 yıl bayan haklarına ait program yaptım.
“TEK TEK OY İSTEDİM”
Yüzlerce programa, panele katıldım. Partimle bayan STK’lar içinde köprü olmaya çalıştım. STK’ların avukatlığını yaptım. Tüm mecralarda gelen her iletisi tek tek yanıtlamaya çalıştım. birtakım kimi tükendim. 3 gün dinlendim, geri geldim. Zira öbür türlü yaşamayı bilmiyorum.
Son kurultayda anahtar listede değildim. Düşündüğümden çok daha fazla kişinin teşvikiyle alana çıktım. Delegeden tek tek oy istedim. Çalışmalarımı bilen de biliyormuş, onu gördüm ve bayan kotasının da sayesinde liste delerek YDK’ya yeniden girdim. Bu gururu ter dökerek yaşadım.
Siyaseti öğrendikçe sorgulamaya başladım. Siyaset yaptığım süreçte hiç bir takımın kanadı altına girmedim. Daha çok beceremedim. “Erkek” üzere davranmadım. kimi bazı Parti üyesi olduğum için söylemek istediklerimi söyleyemedim. Çokça vakit Partimle bayan hareketi içinde sıkıştım kaldım. Ağır linçler atlattım. Çok kezler istifayı düşündüm. Ama önemli bir dayanağım de vardı. Hala var.
“SES KAYDIM MANİPÜLE EDİLDİ”
Hemen her gün “Size muhtaçlığımız var, sizi artık Meclis’te görmek istiyoruz iletileri telefonları aldım. Genç arkadaşlardan özellikle hukuk öğrencilerinden “Örnek alıyoruz” bildirileri aldıkça “Olmaz, devam” dedim, güçlendim. Bayanlar ebediyen yanımdaydı. En epey teşekkürü onlara ettim. Kelamın özü, siyasetten fazla çabayı sevdiğimden devam ettim. Kendimi fazlaca fazla açıklamış üzere oldum kusura bakmayın; zira fazlaca fazla sustum.
İfşa edilen kendi ses kaydımda “erkek siyaseti” eleştiriyordum. O ses kaydı bile manipüle edildi “dolarla milletvekili” diye. halbuki “yalanla dolanla milletvekili” diyorum. “Kim bu dolarla milletvekili olanlar?” diye soranlar olmuş, en azından bu yanlışı düzeltmiş olayım.
“MÜCADELE DEVAM EDECEK”
Her şeye karşın, bir gün düzgünlüğün kazanacağına inananlar, tüm kötülük direncine karşın kaydeder, iz bırakır. İz bırakmak, ter dökmektir. Bizler -ötelenenler, dışlananlar- her gün, her mecrada varlık çabası veriyoruz. Bizim takip ettiğimiz izler, ter döken bayanların, kimseye eklentisiz, herkesten bağımsız bulunmasına hayret edilen bayanların, “Ben varım!” dedikçe “Sen aslında yoksun!” denilen bayanların izleridir.
Bizim takip ettiğimiz izler; Füruğ Ferruhzad’ın, Camille Claudel’in, Marie Curie’nin, Virginia Woolf’un, Hypatia’nın, Olympe De Gouges’un, Nezihe Muhiddin’in ve ismini saymakla bitiremeyeceğim -ve hatta ismini dahi bilmediğim- daha birçok ter döken bayanın izleridir. Ayrıcalıklarından vazgeçmek istemeyen kimse sevinmesin; bu çaba devam edecek.
Ve kimse üzülmesin; bu gayret, devam edecek.”
Ses kaydında Erdoğdu’nun Tuba Torun’un CHP Parti Meclisi’ne girmesi için CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nu aradığını söylemiş olduği ortaya çıktı.
Milletvekili Erdoğdu, eski eşinin deklare ettiğı konuşma kaydından daha sonra hastaneye kaldırılan yeni eşi Tuba Torun’dan özür diledi.
Söz konusu konuşmaların toplumsal medyada yayılmasından daha sonra Aykut Erdoğdu ve Tuba Torun CHP’Den istifa etti. Parti’den istifa eden Tuba Torun, yaşananların akabinde TELE 1’den Esma Yapan ve Fırat Yeşilçınar’a olanları anlattı.
Torun şöyleki konuştu:
“Özel ömrümüze ait hata teşkil eden kayıtların ortaya çıkmasıyla en az %60’ının bot hesap olduğu yorumlar denizinde canlı canlı boğulduk. Bu esnada dayanak olan, anlayan, savunan sayısız insan da oldu. Öncelikle onlara hepimiz ismine epey teşekkür ederim; zira hayli kere deneyimledim ki, dünya gemisini nefret saçanların kirli lisanları değil, aklı başında insanların sessiz kalması batırıyor.
“ÖLÜME TERKEDİLDİK”
Kayıtların ortaya çıktığı birinci andan itibaren eşimin yanında oldum. Özrünü kabul ettim. Siyasetin bunun üzerinden ilerlememesi gerektiğini düşünüyorum. Bu noktada bir mağduriyet var ise, döktüğü emeğine bu ülke için vermiş olduğu efora cürüm teşkil eden özel hayata ait kayıtlar üzerinden ortadan kaldırmaya çalışan şahısların sorgulanması gerektiğini düşünüyorum.
Ben burada eşimle birlikte hareket etmek istedim. Ceza hukukunda mahpus cezası olağanda kabahat işleyen kişinin toplumdan dışlanması mantığı üzerine konseyidir lakin biz hiç bir cürüm işlemedik. Bir nevi sivil mevte terk edildik.”
Dünyada birfazlaca insan ve sıklıkla bayanlar özel hayatının ifşasıyla tehdit ediliyor. Bazıları bu yüzden yaşamaktan vazgeçiyor. Bu kabahatlerin en tehlikelisi. Çünkü, ataerkil toplumsal normların dışına çıktığınız anda dışlanıyorsunuz. halbuki, cürüm işlememişsiniz. Hatalı olan siz değilsiniz.
Utanması gereken siz değilsiniz. Tersine, utanması gerekenler özel ömrünüzü kullanarak tüm emeğinizi, çabanızı çöpe atmaya çalışanlar. Onur ve onur, erkek dünyanın belirlediği tariflerden ibaret değil.
“ÖNCELİĞİM BAYAN VE İNSAN HAKLARI OLDU”
Ağır bir lince maruz kaldım. Birileri için manevi tazminat ve hata duyurusu hakkım gizlidir. Cürüm teşkil eden bir grup kayıtlar ortaya koydu ve bütün çabayı haksız bir yere koymaya çalıştılar. Hak edilmemiş üzere göstermeye çalıştılar.
Ben yıllar evvel, bu tariflere karşı çıktığım için, epeyce daha evvelinde başlayan bayan hakları uğraşımın bir kesimi olarak tek başıma gidip bir siyasi partiye üye oldum. Ataerkinin en katı halini barındıran siyaset değişmeden eşitliğin sağlanamayacağının farkındaydım. Tam da bu yüzden, bayan ve insan hakları gayretim, siyasetten hep öncelikli oldu. Biroldukça insanın düşündüğünün bilakis maksadım milletvekili olmak olmadı. Milletvekili olmak sadece bir araçtı. Deva, o yolu yürümekti. Değişim, yolu yürümekle ilgilidir, bir yere varmakla değil.
Elinde oy çuvalıyla tuvalete giden sandık liderlerinin peşinde koşarak başlayan siyasi ömrüm, birinci devir en yüksek oyla Partimin Yüksek Disiplin Kurulu’na girerek devam etti. Biroldukca insan bu muvaffakiyetin ardında birilerini arasa da tüm bunları aslında yalnız ve yalnız kendi gayretimle yaptım. Tüm söylentilere kulak tıkayıp daha da şevkle çalışmaya devam ettim. Avukatlık- siyaset ve feminist uğraş üçgeninde nefesim kesilinceye kadar çalıştım. 4 yıl her hafta atlamadan Gazete Duvar’da yazdım, 3 yıl bayan haklarına ait program yaptım.
“TEK TEK OY İSTEDİM”
Yüzlerce programa, panele katıldım. Partimle bayan STK’lar içinde köprü olmaya çalıştım. STK’ların avukatlığını yaptım. Tüm mecralarda gelen her iletisi tek tek yanıtlamaya çalıştım. birtakım kimi tükendim. 3 gün dinlendim, geri geldim. Zira öbür türlü yaşamayı bilmiyorum.
Son kurultayda anahtar listede değildim. Düşündüğümden çok daha fazla kişinin teşvikiyle alana çıktım. Delegeden tek tek oy istedim. Çalışmalarımı bilen de biliyormuş, onu gördüm ve bayan kotasının da sayesinde liste delerek YDK’ya yeniden girdim. Bu gururu ter dökerek yaşadım.
Siyaseti öğrendikçe sorgulamaya başladım. Siyaset yaptığım süreçte hiç bir takımın kanadı altına girmedim. Daha çok beceremedim. “Erkek” üzere davranmadım. kimi bazı Parti üyesi olduğum için söylemek istediklerimi söyleyemedim. Çokça vakit Partimle bayan hareketi içinde sıkıştım kaldım. Ağır linçler atlattım. Çok kezler istifayı düşündüm. Ama önemli bir dayanağım de vardı. Hala var.
“SES KAYDIM MANİPÜLE EDİLDİ”
Hemen her gün “Size muhtaçlığımız var, sizi artık Meclis’te görmek istiyoruz iletileri telefonları aldım. Genç arkadaşlardan özellikle hukuk öğrencilerinden “Örnek alıyoruz” bildirileri aldıkça “Olmaz, devam” dedim, güçlendim. Bayanlar ebediyen yanımdaydı. En epey teşekkürü onlara ettim. Kelamın özü, siyasetten fazla çabayı sevdiğimden devam ettim. Kendimi fazlaca fazla açıklamış üzere oldum kusura bakmayın; zira fazlaca fazla sustum.
İfşa edilen kendi ses kaydımda “erkek siyaseti” eleştiriyordum. O ses kaydı bile manipüle edildi “dolarla milletvekili” diye. halbuki “yalanla dolanla milletvekili” diyorum. “Kim bu dolarla milletvekili olanlar?” diye soranlar olmuş, en azından bu yanlışı düzeltmiş olayım.
“MÜCADELE DEVAM EDECEK”
Her şeye karşın, bir gün düzgünlüğün kazanacağına inananlar, tüm kötülük direncine karşın kaydeder, iz bırakır. İz bırakmak, ter dökmektir. Bizler -ötelenenler, dışlananlar- her gün, her mecrada varlık çabası veriyoruz. Bizim takip ettiğimiz izler, ter döken bayanların, kimseye eklentisiz, herkesten bağımsız bulunmasına hayret edilen bayanların, “Ben varım!” dedikçe “Sen aslında yoksun!” denilen bayanların izleridir.
Bizim takip ettiğimiz izler; Füruğ Ferruhzad’ın, Camille Claudel’in, Marie Curie’nin, Virginia Woolf’un, Hypatia’nın, Olympe De Gouges’un, Nezihe Muhiddin’in ve ismini saymakla bitiremeyeceğim -ve hatta ismini dahi bilmediğim- daha birçok ter döken bayanın izleridir. Ayrıcalıklarından vazgeçmek istemeyen kimse sevinmesin; bu çaba devam edecek.
Ve kimse üzülmesin; bu gayret, devam edecek.”