SALİHA SULTAN
Türk şiirinin ustaları 21 Mart Dünya Şiir Günü’nde İstanbul Macar Kültür Merkezi’nde bir ortaya geldi. Şiir Derneği’nin Liszt Enstitüsü iş birliği ile düzenlediği aktiflikte toplanan şairler gecede şiir okumanın yanı sıra, Rusya’nın Ukrayna’yı açtığı savaşı kınayan ve şairlerin kardeşliğine vurgu yapan konuşmalara imza attılar.
Macarların ulusal şairi Sándor Petőfi’nin doğumunun 200’ncü yılının da kutlandığı aktifliğin açılış konuşmasını yapan şair Adnan Özer, “Aramızda 1990’lardan beri bir arada yol aldığımız arkadaşlarımız var.
Biz şairler pandemi niçiniyle ne vakittir bir ortaya gelememiştik, bu akşam bu yüzden epeyce anlamlı” dedi. Özer, Şiir Derneği’nin Macar Kültür Merkezi ile 20 yılı aşkın bir müddetdir iş birliği ortasında olduğunu vurgulayarak, “Edit Tasnadi’nin çevirileriyle tanıdığımız Tuna uzunluğundaki komşu şairlerle de bu akşam bir ortaya gelmekten büyük memnunluk duyuyorum” diye konuştu. Macar Kültür Merkezi ismine konuşan şair Balázs Szőllőssy de konut sahibi olarak hislerini “Edebiyat ve şiir için toplanmak bizim için bir onur” biçiminde tabir etti.
Şair Hüseyin Akın da kendisindilk evvel şiir okuyan şairlerin kendisinde iz bırakan mısralarını yenidenlayarak “Dünya Şiir Günü’nde birinci kez bu biçimde bir aktifliğe katılıyorum. 21 Mart Down sendromundan, orman gününe tam 12 farklı değerli olay için kutlanıyor. İşte biz şairler bütün o kıymetli hususları lisana getiren şahıslarız. Ve şairler bu yüzden kardeştir” sözlerini kullandı.
KARAR müellifi şair Ömer Fazilet ise, “Burada bulunan ve her kaidede şiirlerinde her vakit hakikati söyleyen bütün şair arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. bu biçimde şairler bir ortaya gelince hoşluğa olan inancımız da artıyor” görüşlerini lisana getirdi.
Atakan Yavuz, Alphan Akgül, Baki Ayhan T., Çağla Meknuze Kırat, Cengizhan Orakçı, Cenk Gündoğdu, Hüseyin Akın, Ömer Fazilet, Selcan Peksan, Mehmet Erte, Oktay Taftalı, Tuğrul Tanyol, Yiğit Kerim Arslan ve Balázs Szőllőssy’nin şiirlerini seslendirdiği aktiflik, şairlerin toplu fotoğraf çekimiyle bitmiş oldu.
ŞAİRLERİ GAZETE KÖŞELERİNDE GÖREMİYORUZ
Aktiflikte şair Tuğrul Tanyol ise 2022 Dünya Şiir Günü için yazdığı bildiriyi okudu. Tanyol’un, insanlığın bir daha savaşa şahit olduğu günlerden geçtiğine dikkat çektiği bildirisi şu biçimde:
“Dünya Şiir Günü Bildirisi’ni yazdığım şu günlerde insanlık bir daha savaşın soluğunu ensesinde duyuyor. On yıllardır vekalet savaşlarından huzur bulamayan dünya bu sefer de neredeyse toptan bir savaşla karşı karşıya. Şiir nerede duruyor pekala?
Dünya şiir tarihi bu bahiste pek de günahsız değil. ayrıntılarımız tarih kitapları kadar edebiyat ve şiirden de besleniyor. Homeros’tan Shakespeare’e, oradan günümüze, şairler daima barışı özleseler de bir yandan da savaş kahramanlarına övgüler düzmüşler.
Kuşkusuz şair de birey olarak yaşadığı devrin bir eseri. Lakin çağdaş çağlarda ortasında yaşadığı toplumun ve dünyanın temel sıkıntılarıyla ilgilenmiş. Roma periyodunda Spartaküs’ü öven şair olamazdı. Bireyin bedelinin önemsenmeye başladığı vakit içinderdan daha sonra, şairler günlük acılardan, adaletsizliklerden, insan haklarından kelam etmeye başladılar. Bunu ustalıkla, kimi vakit direkt kimi vakit lirik söyleyişle lisana getirdiler.
Şair Tuğrul Tanyol
Şiirin büyülü bir uğraş olduğunu unutmamamız gerekiyor. Tüm sanat kısımları büyü ile başladı, ne var ki şiirin büyüsü bugüne dek sürdü. Her iki uğraş da akıldışıydı. Her iki alanda da sözcükler ritim eşliğinde lisana geliyordu. Romalılar tahminen bu niçinle kâhin ve şairi tıpkı sözcükle, vates sözcüğüyle tanımladılar. Şairler daima soru sordular, sorularını her insanın anlamayı umduğu fakat anlayamadığı bir lisanda yaptılar. Plato onları devletinde görmek istemedi. Türkçe’nin mimarı Yunus Emre’nin şiirleri Osmanlı devrinde yasak altındaydı.
Pekala biz şairler geleceği görüyor muyuz? Sahiden de birer kâhin miyiz? Kuşkusuz hayır. Ne var ki şair çoklukla, tahminen de epey okuduğundan, bilginin her alanıyla beslendiğinden tarihin biroldukca periyodunda en kültürlü bireyleri oluşturmuşlardır. İtalyan Rönesans’ına eşlik eden Hümanizma’yı yaratan onlardır.
Hümanizma hareketi olmasaydı ne Bilimsel İhtilaller ne Aydınlanma çağları gerçekleşirdi. Donanımlı kişi olarak şair öngörülerde bulunur. Bugün hak ettikleri bedele layık görülmeseler de şairler biroldukça mevzuda medya uzmanlarından hayli daha duru bir halde görürler gerçekleri. Unutmayalım, Tanzimat periyodundan başlayarak 1950’lere dek şairler gazetelerin köşelerini doldurmaktaydılar. Günümüzde oralarda şairleri pek nazaranmiyoruz.
halbuki beşerler bizim yaptığımız lisanla ticaret yapıyorlar, eğleniyorlar, acı çekiyor ve seviniyorlar. Hoşluğu şiir ile tanımlayan bir toplumun çocuklarıyız. Şiirin hoşluğunu doğrulayan lakin şiir okumaktan kaçınan bir toplum bu, aslında biraz her toplum üzere.
Bazıları şiir büyüsünden arınsın istiyorlar. Anlayamadıkları şey o büyü lisanda aslına bakarsanız var olan büyüdür. Şair sözcükleri kazıyarak onları kimsenin o güne dek kullanmayı akıl etmediği biçimlere sokar. her insanın hissettiği ancak lisana getirmekte zorlandığı hisleri onlar için biz lisana getiriyoruz. Hepimiz evvel kendi lisanımızın daha sonra da dünya lisanlarının kurucu şairlerinin çocuklarıyız. Onların bize gösterdikleri yolda lisana yeni imkanlar sunuyoruz. Şiir dünyanın en eski sanatı olarak binlerce yıldır varlığını sürdürüyor. Sürdürmeye de devam edecek.
Dünya Şiir Günü’nün şiirle dolu olmasını ve iki kuzey komşumuz, iki kardeş halk içindeki savaşın bir an evvel yerini barışa bırakmasını dilerim.”
Türk şiirinin ustaları 21 Mart Dünya Şiir Günü’nde İstanbul Macar Kültür Merkezi’nde bir ortaya geldi. Şiir Derneği’nin Liszt Enstitüsü iş birliği ile düzenlediği aktiflikte toplanan şairler gecede şiir okumanın yanı sıra, Rusya’nın Ukrayna’yı açtığı savaşı kınayan ve şairlerin kardeşliğine vurgu yapan konuşmalara imza attılar.
Macarların ulusal şairi Sándor Petőfi’nin doğumunun 200’ncü yılının da kutlandığı aktifliğin açılış konuşmasını yapan şair Adnan Özer, “Aramızda 1990’lardan beri bir arada yol aldığımız arkadaşlarımız var.
Biz şairler pandemi niçiniyle ne vakittir bir ortaya gelememiştik, bu akşam bu yüzden epeyce anlamlı” dedi. Özer, Şiir Derneği’nin Macar Kültür Merkezi ile 20 yılı aşkın bir müddetdir iş birliği ortasında olduğunu vurgulayarak, “Edit Tasnadi’nin çevirileriyle tanıdığımız Tuna uzunluğundaki komşu şairlerle de bu akşam bir ortaya gelmekten büyük memnunluk duyuyorum” diye konuştu. Macar Kültür Merkezi ismine konuşan şair Balázs Szőllőssy de konut sahibi olarak hislerini “Edebiyat ve şiir için toplanmak bizim için bir onur” biçiminde tabir etti.
Şair Hüseyin Akın da kendisindilk evvel şiir okuyan şairlerin kendisinde iz bırakan mısralarını yenidenlayarak “Dünya Şiir Günü’nde birinci kez bu biçimde bir aktifliğe katılıyorum. 21 Mart Down sendromundan, orman gününe tam 12 farklı değerli olay için kutlanıyor. İşte biz şairler bütün o kıymetli hususları lisana getiren şahıslarız. Ve şairler bu yüzden kardeştir” sözlerini kullandı.
KARAR müellifi şair Ömer Fazilet ise, “Burada bulunan ve her kaidede şiirlerinde her vakit hakikati söyleyen bütün şair arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. bu biçimde şairler bir ortaya gelince hoşluğa olan inancımız da artıyor” görüşlerini lisana getirdi.
Atakan Yavuz, Alphan Akgül, Baki Ayhan T., Çağla Meknuze Kırat, Cengizhan Orakçı, Cenk Gündoğdu, Hüseyin Akın, Ömer Fazilet, Selcan Peksan, Mehmet Erte, Oktay Taftalı, Tuğrul Tanyol, Yiğit Kerim Arslan ve Balázs Szőllőssy’nin şiirlerini seslendirdiği aktiflik, şairlerin toplu fotoğraf çekimiyle bitmiş oldu.
ŞAİRLERİ GAZETE KÖŞELERİNDE GÖREMİYORUZ
Aktiflikte şair Tuğrul Tanyol ise 2022 Dünya Şiir Günü için yazdığı bildiriyi okudu. Tanyol’un, insanlığın bir daha savaşa şahit olduğu günlerden geçtiğine dikkat çektiği bildirisi şu biçimde:
“Dünya Şiir Günü Bildirisi’ni yazdığım şu günlerde insanlık bir daha savaşın soluğunu ensesinde duyuyor. On yıllardır vekalet savaşlarından huzur bulamayan dünya bu sefer de neredeyse toptan bir savaşla karşı karşıya. Şiir nerede duruyor pekala?
Dünya şiir tarihi bu bahiste pek de günahsız değil. ayrıntılarımız tarih kitapları kadar edebiyat ve şiirden de besleniyor. Homeros’tan Shakespeare’e, oradan günümüze, şairler daima barışı özleseler de bir yandan da savaş kahramanlarına övgüler düzmüşler.
Kuşkusuz şair de birey olarak yaşadığı devrin bir eseri. Lakin çağdaş çağlarda ortasında yaşadığı toplumun ve dünyanın temel sıkıntılarıyla ilgilenmiş. Roma periyodunda Spartaküs’ü öven şair olamazdı. Bireyin bedelinin önemsenmeye başladığı vakit içinderdan daha sonra, şairler günlük acılardan, adaletsizliklerden, insan haklarından kelam etmeye başladılar. Bunu ustalıkla, kimi vakit direkt kimi vakit lirik söyleyişle lisana getirdiler.
Şair Tuğrul Tanyol
Şiirin büyülü bir uğraş olduğunu unutmamamız gerekiyor. Tüm sanat kısımları büyü ile başladı, ne var ki şiirin büyüsü bugüne dek sürdü. Her iki uğraş da akıldışıydı. Her iki alanda da sözcükler ritim eşliğinde lisana geliyordu. Romalılar tahminen bu niçinle kâhin ve şairi tıpkı sözcükle, vates sözcüğüyle tanımladılar. Şairler daima soru sordular, sorularını her insanın anlamayı umduğu fakat anlayamadığı bir lisanda yaptılar. Plato onları devletinde görmek istemedi. Türkçe’nin mimarı Yunus Emre’nin şiirleri Osmanlı devrinde yasak altındaydı.
Pekala biz şairler geleceği görüyor muyuz? Sahiden de birer kâhin miyiz? Kuşkusuz hayır. Ne var ki şair çoklukla, tahminen de epey okuduğundan, bilginin her alanıyla beslendiğinden tarihin biroldukca periyodunda en kültürlü bireyleri oluşturmuşlardır. İtalyan Rönesans’ına eşlik eden Hümanizma’yı yaratan onlardır.
Hümanizma hareketi olmasaydı ne Bilimsel İhtilaller ne Aydınlanma çağları gerçekleşirdi. Donanımlı kişi olarak şair öngörülerde bulunur. Bugün hak ettikleri bedele layık görülmeseler de şairler biroldukça mevzuda medya uzmanlarından hayli daha duru bir halde görürler gerçekleri. Unutmayalım, Tanzimat periyodundan başlayarak 1950’lere dek şairler gazetelerin köşelerini doldurmaktaydılar. Günümüzde oralarda şairleri pek nazaranmiyoruz.
halbuki beşerler bizim yaptığımız lisanla ticaret yapıyorlar, eğleniyorlar, acı çekiyor ve seviniyorlar. Hoşluğu şiir ile tanımlayan bir toplumun çocuklarıyız. Şiirin hoşluğunu doğrulayan lakin şiir okumaktan kaçınan bir toplum bu, aslında biraz her toplum üzere.
Bazıları şiir büyüsünden arınsın istiyorlar. Anlayamadıkları şey o büyü lisanda aslına bakarsanız var olan büyüdür. Şair sözcükleri kazıyarak onları kimsenin o güne dek kullanmayı akıl etmediği biçimlere sokar. her insanın hissettiği ancak lisana getirmekte zorlandığı hisleri onlar için biz lisana getiriyoruz. Hepimiz evvel kendi lisanımızın daha sonra da dünya lisanlarının kurucu şairlerinin çocuklarıyız. Onların bize gösterdikleri yolda lisana yeni imkanlar sunuyoruz. Şiir dünyanın en eski sanatı olarak binlerce yıldır varlığını sürdürüyor. Sürdürmeye de devam edecek.
Dünya Şiir Günü’nün şiirle dolu olmasını ve iki kuzey komşumuz, iki kardeş halk içindeki savaşın bir an evvel yerini barışa bırakmasını dilerim.”