Erdoğan The Economist’e makale yazdı Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, İngiltere merkezli The Economist mecmuası için makale kaleme aldı.
Cumhurbaşkanı yazıda, “Türkiye’nin, İsveç ve Finlandiya’nın (NATO) üyeliklerine itirazı beraberinde şimdiye kadar terörün maksadı olmuş tüm üyeler ismine atılmış kararlı bir adımdır” dedi.
Erdoğan’ın kaleme aldığı makale şöyleki:
Ukrayna’daki savaş, kurallar temelinde işleyen memleketler arası nizam, büyük güç rekabeti ve Avro-Atlantik güvenliği konusundaki yaygın inanışlara meydan okudu. Yaşanan süreç hem de tarihin en büyük askeri ittifakı olan NATO’yu bir daha ayağa kaldırdı.
Türkiye 70 yıldır NATO’nun gururlu ve vazgeçilmez bir üyesi olmuştur. Ülkemiz, özgürlük ve demokrasiyi savunmak için Kore’ye asker göndermesinin akabinde 1952 yılında ittifaka katılmıştır. Soğuk Savaş periyodunda ve daha sonrasında Türkiye, Ortadoğu, Kafkasya ve Karadeniz bölgelerinde istikrar sağlayıcı ve olumlu bir aktör olmuştur. Türk askeri de NATO misyonları kapsamında Kosova’dan Afganistan’a kadar dünyanın birfazlaca bölgesine gitmiştir.
beraberinde ülkemiz savunma sanabir daha milyarlarca dolar yatırım yaparak savunma kapasitesini güçlendirmiştir. Bu ek kapasite yardımıyla ortaya konan eserler Ukrayna’nın da ortasında olduğu farklı savaş bölgelerinde kıymetli tesirler yaratmıştır.
Türkiye’nin bu artan kapasitesi NATO’nun dayanıklılığına ve gücüne katkı sunmuştur. Ortaklarımız Türkiye’nin, NATO’nun kolektif güvenlik misyonuna sunduğu katkıyı her vakit takdir etseler de kendi güvenlikleri tehdit altında olmadığı vakit içinderda bu katkıyı hemencecik unutmuştur. Türkiye’nin ehemmiyetini sırf (Balkanlar’da yaşanan kriz gibi) karışıklık periyotlarında hatırlayan paydaşlarımız, Türkiye olmadan uzun vadeli istikrarın sağlanabileceği hülyasına kapılmış; bu niçinle tehdidin savuşturulmasının akabinde jeopolitik gerçekleri ve bölgede ortaya çıkması olası tehditleri gözardı etmiştir. Kuşkusuz bu hülyaları, yaşanan milletlerarası krizler kararında daima kısa sürmüştür.
Son senelerda milletlerarası barış ve güvenliğin karşı karşıya olduğu tehditlerin değişime uğraması birfazlacalarının NATO’yu artık fonksiyonunu tamamlamış ve “demode” bir örgüt olarak nitelemesine yol açmıştı. Hatta Emmanuel Macron 2019’da ittifakın “beyin ölümü” yaşadığını söylemiştir. Tıpkı bölümler Türkiye’nin de bu örgütteki rolünü sorgular olmuştu. olağanüstü bir hayalperestlik ile çok bir stratejik miyopluk kararı ortaya çıkan bu hal NATO’ya uzun yıllar kaybettirdi.
“TÜRKİYE NATO’NUN KİMİ ISLAHATLAR YAPMASI GEREKTİĞİNİ SAVUNDU”
Buna karşın Türkiye, birtakım üye ülkelerin öngörüsüz ve yer yer sorumsuzca hallerini NATO’ya mal etmedi. Bilakis NATO’nun kıymetini vurgulayarak, üye ülkelere (NATO’nun misyonunu yeni tehditleri içerecek biçimde güncellemek ve örgütü yeni jeopolitik ve global sınamalar karşısında daha değerli kılmak gibi) adımları atmaları davetinde bulunduk. Türkiye’nin bu daveti giderek istikrarsızlaşan memleketler arası sisteme karşı aldığı durum ile paralellik taşıyordu.
Bu açıdan Türkiye, tıpkı öbür milletlerarası örgütler üzere NATO’nun da yeni güvenlik tehditlerine karşı birtakım ıslahatlar yapması gerektiğini savundu. Bilhassa terör tehdidi konusunda (biroldukca üye ülkenin direkt gaye alınmasına rağmen) kolektif güvenlik noktasında kâfi adım atılmaması, hem güvenlik işbirliğini zedeliyor birebir vakitte NATO ülkelerinin kamuoylarında örgüte yönelik derin bir güvensizlik oluşturuyordu.
Türkiye bu durumu katıldığı tüm NATO doruklarında vurguladı ve terörle çabanın dönüşüm geçirmesi için memleketler arası işbirliğinin elzem olduğunu tabir etti. Bu kapsamda NATO’nun terör örgütleriyle çaba ederken istihbari ve askeri konularda daha kuvvetli işbirliği ortasında olmasını istek ettik. Bunun sadece terör akınlarının engellenmesi açısından değil, bununla birlikte NATO hudutları ortasında terörün finansmanı ve eleman devşirme faaliyetlerinin engellenmesi konusunda gündeme getirdik.
“BÜYÜK ÖLÇÜDE YALNIZ BIRAKILAN ÜLKEMİZ, KRİZLERLE TEK BAŞINA UĞRAŞ ETTİ”
Aynı biçimde Türkiye’nin etrafında iç savaşlar yaşanırken NATO’dan kimi yasal ve gerekli taleplerde bulunduk. Sonlarımızın ve hava alanımızın güvenliğini sağlamak ve II. Dünya Savaşı’ndan bu yana görülen en büyük mülteci dalgası bölgede ortaya çıkarken ‘insani güvenlik’ için bu taleplerde bulunduk. Bu konularda büyük ölçüde yalnız bırakılan ülkemiz, bu krizlerle tek başına gayret etti ve bu uğraşta büyük bedel ödedi. halbuki ki bu krizler konusunda NATO bünyesinde atılacak adımlar bundan daha sonraki periyotta NATO’nun hudutlarında yaşanacak öteki çatışma ve krizlerle uğraş konusunda da örgütü hazırlayabilirdi.
Ukrayna savaşı ile ortaya çıkan durum Türkiye’nin beklenti ve davetlerinin ne kadar yerinde olduğunu ortaya koymaktadır. bu vakitte çatışmalar önemli yıkıma yol açarken Türkiye’nin jeopolitik pozisyonunun farkına varan birtakım üye ülkeler, geçmişte yaptığımız birtakım atakların ne kadar yerinde olduğunu gördü. Nitekim de Türkiye, NATO üyelerine gelecekte karşı karşıya kalınacak jeopolitik sınamalara hazırlıklı olmaları gerektiğini söylerken haklıydı. NATO’nun değersiz olduğunu savunanlara karşı örgütün ehemmiyetinin giderek artacağını söylemekte de katiyen haklıydık.
“GEREKLİ ADIMLARI ATMAMALARI HÂLİNDE TÜRKİYE DURUŞUNU DEĞİŞTİRMEYECEKTİR”
NATO için Türkiye’nin ne kadar kıymetli ve kritik bir ülke olduğu bütün üyelerce bir daha kabul edilirken, kimi üyelerin Türkiye’ye yönelen kimi tehditleri tam olarak takdir edememesi şanssız bir durumdur. Türkiye’ye bakılırsa İsveç ve Finlandiya’nın üyeliğe kabulü, kendi güvenliği ve örgütün geleceği açısından riskler barındırmaktadır. 5. Husus uyarınca NATO’nun en büyük ikinci ordusunun yardımına koşmasını bekleyen bu ülkelerin, AB ve ABD tarafınca da terör örgütü olarak kabul edilen PKK’nın eleman devşirme, finansman ve propaganda faaliyetlerini engellemesini beklemek en doğal hakkımızdır.
Türkiye aday ülkelerden tüm terör örgütlerinin faaliyetlerini durdurmalarını ve mensuplarını Türkiye’ye iade etmelerini istemektedir. Bu ülkelerin makamlarıyla açık ispatlar paylaşılmış ve adım atmaları beklenmiştir. İlaveten Türkiye, bu ülkelerin NATO üyelerince yapılacak terörle çaba operasyonlarına takviye vermelerini istek etmektedir. Terör tüm üye ülkelere tehdit oluşturmaktadır ve aday ülkelerin örgüte katılmadan evvel bu gerçeği kabul etmeleri gerekmektedir. Gerekli adımları atmamaları hâlinde Türkiye bu bahisteki duruşunu değiştirmeyecektir.
“HER TÜRLÜ SİLAH AMBARGOSU ASKERİ İŞTİRAK RUHUNA AYKIRI”
İlaveten Türkiye, (İsveç’in ülkemize uyguladığı türden) her türlü silah ambargosunun NATO şemsiyesi altındaki askeri paydaşlık ruhuna alışılmamış olduğu görüşündedir. Bu üzere kısıtlamaların yalnızca ulusal güvenliğimiz değil NATO’nun kimliği açısından da son derece ziyanlı sonuçları olmaktadır. İsveç ve Finlandiya’nın ittifaka katılma ısrarı da NATO’nun gündemine gereksiz bir husus eklemiştir.
Cumhurbaşkanı yazıda, “Türkiye’nin, İsveç ve Finlandiya’nın (NATO) üyeliklerine itirazı beraberinde şimdiye kadar terörün maksadı olmuş tüm üyeler ismine atılmış kararlı bir adımdır” dedi.
Erdoğan’ın kaleme aldığı makale şöyleki:
Ukrayna’daki savaş, kurallar temelinde işleyen memleketler arası nizam, büyük güç rekabeti ve Avro-Atlantik güvenliği konusundaki yaygın inanışlara meydan okudu. Yaşanan süreç hem de tarihin en büyük askeri ittifakı olan NATO’yu bir daha ayağa kaldırdı.
Türkiye 70 yıldır NATO’nun gururlu ve vazgeçilmez bir üyesi olmuştur. Ülkemiz, özgürlük ve demokrasiyi savunmak için Kore’ye asker göndermesinin akabinde 1952 yılında ittifaka katılmıştır. Soğuk Savaş periyodunda ve daha sonrasında Türkiye, Ortadoğu, Kafkasya ve Karadeniz bölgelerinde istikrar sağlayıcı ve olumlu bir aktör olmuştur. Türk askeri de NATO misyonları kapsamında Kosova’dan Afganistan’a kadar dünyanın birfazlaca bölgesine gitmiştir.
beraberinde ülkemiz savunma sanabir daha milyarlarca dolar yatırım yaparak savunma kapasitesini güçlendirmiştir. Bu ek kapasite yardımıyla ortaya konan eserler Ukrayna’nın da ortasında olduğu farklı savaş bölgelerinde kıymetli tesirler yaratmıştır.
Türkiye’nin bu artan kapasitesi NATO’nun dayanıklılığına ve gücüne katkı sunmuştur. Ortaklarımız Türkiye’nin, NATO’nun kolektif güvenlik misyonuna sunduğu katkıyı her vakit takdir etseler de kendi güvenlikleri tehdit altında olmadığı vakit içinderda bu katkıyı hemencecik unutmuştur. Türkiye’nin ehemmiyetini sırf (Balkanlar’da yaşanan kriz gibi) karışıklık periyotlarında hatırlayan paydaşlarımız, Türkiye olmadan uzun vadeli istikrarın sağlanabileceği hülyasına kapılmış; bu niçinle tehdidin savuşturulmasının akabinde jeopolitik gerçekleri ve bölgede ortaya çıkması olası tehditleri gözardı etmiştir. Kuşkusuz bu hülyaları, yaşanan milletlerarası krizler kararında daima kısa sürmüştür.
Son senelerda milletlerarası barış ve güvenliğin karşı karşıya olduğu tehditlerin değişime uğraması birfazlacalarının NATO’yu artık fonksiyonunu tamamlamış ve “demode” bir örgüt olarak nitelemesine yol açmıştı. Hatta Emmanuel Macron 2019’da ittifakın “beyin ölümü” yaşadığını söylemiştir. Tıpkı bölümler Türkiye’nin de bu örgütteki rolünü sorgular olmuştu. olağanüstü bir hayalperestlik ile çok bir stratejik miyopluk kararı ortaya çıkan bu hal NATO’ya uzun yıllar kaybettirdi.
“TÜRKİYE NATO’NUN KİMİ ISLAHATLAR YAPMASI GEREKTİĞİNİ SAVUNDU”
Buna karşın Türkiye, birtakım üye ülkelerin öngörüsüz ve yer yer sorumsuzca hallerini NATO’ya mal etmedi. Bilakis NATO’nun kıymetini vurgulayarak, üye ülkelere (NATO’nun misyonunu yeni tehditleri içerecek biçimde güncellemek ve örgütü yeni jeopolitik ve global sınamalar karşısında daha değerli kılmak gibi) adımları atmaları davetinde bulunduk. Türkiye’nin bu daveti giderek istikrarsızlaşan memleketler arası sisteme karşı aldığı durum ile paralellik taşıyordu.
Bu açıdan Türkiye, tıpkı öbür milletlerarası örgütler üzere NATO’nun da yeni güvenlik tehditlerine karşı birtakım ıslahatlar yapması gerektiğini savundu. Bilhassa terör tehdidi konusunda (biroldukca üye ülkenin direkt gaye alınmasına rağmen) kolektif güvenlik noktasında kâfi adım atılmaması, hem güvenlik işbirliğini zedeliyor birebir vakitte NATO ülkelerinin kamuoylarında örgüte yönelik derin bir güvensizlik oluşturuyordu.
Türkiye bu durumu katıldığı tüm NATO doruklarında vurguladı ve terörle çabanın dönüşüm geçirmesi için memleketler arası işbirliğinin elzem olduğunu tabir etti. Bu kapsamda NATO’nun terör örgütleriyle çaba ederken istihbari ve askeri konularda daha kuvvetli işbirliği ortasında olmasını istek ettik. Bunun sadece terör akınlarının engellenmesi açısından değil, bununla birlikte NATO hudutları ortasında terörün finansmanı ve eleman devşirme faaliyetlerinin engellenmesi konusunda gündeme getirdik.
“BÜYÜK ÖLÇÜDE YALNIZ BIRAKILAN ÜLKEMİZ, KRİZLERLE TEK BAŞINA UĞRAŞ ETTİ”
Aynı biçimde Türkiye’nin etrafında iç savaşlar yaşanırken NATO’dan kimi yasal ve gerekli taleplerde bulunduk. Sonlarımızın ve hava alanımızın güvenliğini sağlamak ve II. Dünya Savaşı’ndan bu yana görülen en büyük mülteci dalgası bölgede ortaya çıkarken ‘insani güvenlik’ için bu taleplerde bulunduk. Bu konularda büyük ölçüde yalnız bırakılan ülkemiz, bu krizlerle tek başına gayret etti ve bu uğraşta büyük bedel ödedi. halbuki ki bu krizler konusunda NATO bünyesinde atılacak adımlar bundan daha sonraki periyotta NATO’nun hudutlarında yaşanacak öteki çatışma ve krizlerle uğraş konusunda da örgütü hazırlayabilirdi.
Ukrayna savaşı ile ortaya çıkan durum Türkiye’nin beklenti ve davetlerinin ne kadar yerinde olduğunu ortaya koymaktadır. bu vakitte çatışmalar önemli yıkıma yol açarken Türkiye’nin jeopolitik pozisyonunun farkına varan birtakım üye ülkeler, geçmişte yaptığımız birtakım atakların ne kadar yerinde olduğunu gördü. Nitekim de Türkiye, NATO üyelerine gelecekte karşı karşıya kalınacak jeopolitik sınamalara hazırlıklı olmaları gerektiğini söylerken haklıydı. NATO’nun değersiz olduğunu savunanlara karşı örgütün ehemmiyetinin giderek artacağını söylemekte de katiyen haklıydık.
“GEREKLİ ADIMLARI ATMAMALARI HÂLİNDE TÜRKİYE DURUŞUNU DEĞİŞTİRMEYECEKTİR”
NATO için Türkiye’nin ne kadar kıymetli ve kritik bir ülke olduğu bütün üyelerce bir daha kabul edilirken, kimi üyelerin Türkiye’ye yönelen kimi tehditleri tam olarak takdir edememesi şanssız bir durumdur. Türkiye’ye bakılırsa İsveç ve Finlandiya’nın üyeliğe kabulü, kendi güvenliği ve örgütün geleceği açısından riskler barındırmaktadır. 5. Husus uyarınca NATO’nun en büyük ikinci ordusunun yardımına koşmasını bekleyen bu ülkelerin, AB ve ABD tarafınca da terör örgütü olarak kabul edilen PKK’nın eleman devşirme, finansman ve propaganda faaliyetlerini engellemesini beklemek en doğal hakkımızdır.
Türkiye aday ülkelerden tüm terör örgütlerinin faaliyetlerini durdurmalarını ve mensuplarını Türkiye’ye iade etmelerini istemektedir. Bu ülkelerin makamlarıyla açık ispatlar paylaşılmış ve adım atmaları beklenmiştir. İlaveten Türkiye, bu ülkelerin NATO üyelerince yapılacak terörle çaba operasyonlarına takviye vermelerini istek etmektedir. Terör tüm üye ülkelere tehdit oluşturmaktadır ve aday ülkelerin örgüte katılmadan evvel bu gerçeği kabul etmeleri gerekmektedir. Gerekli adımları atmamaları hâlinde Türkiye bu bahisteki duruşunu değiştirmeyecektir.
“HER TÜRLÜ SİLAH AMBARGOSU ASKERİ İŞTİRAK RUHUNA AYKIRI”
İlaveten Türkiye, (İsveç’in ülkemize uyguladığı türden) her türlü silah ambargosunun NATO şemsiyesi altındaki askeri paydaşlık ruhuna alışılmamış olduğu görüşündedir. Bu üzere kısıtlamaların yalnızca ulusal güvenliğimiz değil NATO’nun kimliği açısından da son derece ziyanlı sonuçları olmaktadır. İsveç ve Finlandiya’nın ittifaka katılma ısrarı da NATO’nun gündemine gereksiz bir husus eklemiştir.