XeaeX
New member
Elbet Bethesda oyun dünyasının en tanınan şirketlerinden birisi. Bethesda ismi altında çalışan, daha doğrusu ZeniMax ismi altında çalışan biroldukça oyun stüdyosu bizlere birbirinden keyifli oyunlar sunuyor. Bu stüdyoların başında gelen stüdyolardan biri de elbet Arkane. Dishonored serisi ve Prey oyunları ile bizlerin sevgisini kazanan Arkane, geçtiğimiz gün yeni oyunu Deathloop ile karşımıza çıktı. Duyurulduğundan bu yana heyecanla beklenen oyun birkaç farklı açıdan dikkat çekiyordu. Birincisi olağan olarak bir Arkane oyunu olması. İkincisi ise vakit döngüsünün içerisinde bulunan bir oyun olması ve tek ve epey oyunculu modları birbirine entegre etmesiydi. Son dikkat çeken nokta ise oyunun konsolda sadece PS5’e gelmesiydi. Bildiğiniz üzere Microsoft’un Bethesda’yı satın almasının akabinde artık her oyunun PlayStation’a gelmeme durumu var. Deathloop da bu yüzden son PS5 özel Bethesda oyunlarından birisi pozisyonunda. Oyun hatta PS5 sahipleri için birkaç farklı özellik daha sunuyor. Bu detaylara incelememizin ilerleyen kısımlarında devam edelim.
Yayıncılığını Bethesda’nın, geliştiriciliğini ise Arkane’in yaptığı Deathloop, bir FPS oyunu. Oyun Dishonored’ı oynayanların bileceği usulde bir oynanışa sahip. Silahlar ve öteki teçhizatlar haricinde kimi yeteneklere de sahip olabiliyorsunuz. Kıssa açısındansa isminin hakkını veren bir tecrübe sunuyor. Pekala her şeyiyle birlikte başarılı bir oyun olabilmiş mi?
Aslında oyunun kıssası ile başlasak daha yeterli olur zira oyunun kıssası ve oynanışı birbirine entegre edilmiş biçimde diyebilirim. Oyunda Colt isimli bir karakteri denetim ediyorsunuz ve gayeniz sıkıştığınız vakit döngüsünün içerisinden kurtulmak. Oyuna başladığınızda isminiz de dahil olmak üzere hiç bir şey hakkında fikriniz yok, sizin de birebir karakter üzere bir şey hakkında fikriniz olmuyor. Oyun ilerledikçe evvel isminizi daha sonrasında ise vakit döngüsünden nasıl kurtulacağınızı ve başka bilgileri öğrenmeye başlıyorsunuz.
Vakit Döngüsünden Kurtulun
Temelde oyun bir cinayet gizemi sunuyor ve sizin de bu gizemi aydınlatmanız gerekiyor. Sıkıştığınız vakit döngüsünden kurtulabilmek için de oyunda tanıyacağınız 8 farklı kişiyi tıpkı gün öldürmeniz gerekiyor. Lakin oyunun vakit kavramı da enteresan. Oyun farklı bölgelere ve farklı vakit dilimlerine ayrılmış. Bu vakit dilimleri ve bölgeler içinde geçiş yaparak çeşitli ipuçları buluyor ve hem olayların art planlarını tıpkı vakitte öldüreceğiniz 8 kişinin nerede olduğunu öğreniyorsunuz. Oyun aslında birkaç farklı bölgeden oluşuyor üzere dursa da eklenen farklı vakit dilimleri her bölgeyi kendi altında birkaç farklı bölgeye daha ayırıyor. Örneğin; The Complex kısmında sabah, öğle yahut akşam gezerek her vakit diliminde apayrı ipuçları bulabilirsiniz. Oyun bu bölgelere iniş yaptığınızda vakti durduruyor. Lakin ana menüye geldiğinizde vakit ilerliyor. Bu sayede öldüreceğiniz herkesi tıpkı gün öldürme talihine sahip oluyorsunuz.
Başlangıçta Karışık
Sizin de fark edeceğiniz üzere oyun başlangıçta karışık fakat oyunu alıştığınız bir oyuna nazaran biraz daha sıkı takip ederseniz karakterle birlikte siz de her şeyi öğreniyorsunuz ve karışıklık ortadan kalkıyor. Tüm bu gorevleriniz içerisinde, öldürmeniz gereken 8 şahıstan birisi olan Julianne ise sizi öldürmeye çalışıyor. Yani siz bir ipucunu takip ederken birden oyununuza bir Julianne gelebilir ve sizi avlamaya çalışabilir. Şayet oradaki nazaranvinizi bitirmeden ölürseniz de gün en baştan başlar ve o bölgede yaptığınız ilerleme bir işe yaramaz. Julianne de oyuna farklı bir hava katmış diyebilirim. kimi bazı diken üstünde oynamak çok keyifli hale getiriyor oyunu.
Buraya kadar anlattığım kısım oyunun öykü moduydu. Bir de oyunun hayli oyunculu modu var ki orası da çok keyifli. Bu modda da bahsetmiş olduğum Julianne karakterini denetim ederek değişik oyuncuların oyunlarına girip onları öldürmeye çalışıyorsunuz. Tıpkı biçimde siz kıssa modunu oynarken oyununuza girip size öldürmeye çalışan Julianne de kanlı canlı öbür bir oyuncu. Bu yüzden oyun aslında epey daha keyifli olmuş. Julianne olarak gerçek oyuncu gelmesin ben sevmem derseniz, ayarlardan Julianne’i yapay zekaya çevirebiliyorsunuz ya da yalnızca arkadaşlarım gelebilsin seçeneğini işaretleyebiliyorsunuz.
Kıssayı başından sonuna yorumlamam gerekirse de beğendiğimi söyleyebilirim. vakit içinde ilgili biroldukça içerik tüketen biriyseniz bu oyunun öyküsü de cihanı de sizi mutlu edecektir zira alışılmış üretimlere göre daha farklı bir içerik sunuyor, en azından daha farklı bir gidişat sunuyor diyebilirim. Şayet vakit bahisli üretimlerle pek aranız yoksa aslına bakarsan daha da fazlaca seversiniz zira sizin için yesyeni bir bakış açısı sunuyor.
Oynanış kısmı ise oyunun aslında en merak ettiğim kısmıydı zira Dishonored oyunlarının mekaniklerine bayılan biriyim. Bu yüzden özetlemek gerekirse bu oyun için de epeyce sevdiğimi söyleyebilirim. Dishonored’da olduğu üzere bir daha silahlarınız, çeşitli teçhizatlarını ve kimi yetenekleriniz var. Silahlar Dishonored’a göre elbette daha çeşitli fakat genel bir FPS oyununa nazaran hayli da çeşitli değil. bir daha de keyifli birkaç silah olduğunu söylemek gerek. Teçhizat konusunda da o denli oyuna bir şey katan pek bir teçhizat yok. Yalnızca ana karakterin elektronik eşyaların denetimini sağlayabildiği bir telsizi var o kadar.
Oynanıştaki asıl keyifli kısım ise yetenekler. Tıpkı Dishonored’da olduğu üzere birfazlaca yeteneğe sahip olabiliyorsunuz. Kısa müddetliğine görünmez olma, düşmanları birbirine bağlama, ışınlanma üzere şeyler. Dishonored oyununda gördüğünüz özelliklere misal ancak benze daha çeşitli. Bilhassa düşmanları birbirine bağlama özelliğine bayıldım. Düşmanları birbirine bağladığınızda sadece tek bir şahsa hasar vererek tüm düşmanlara hasar verebiliyorsunuz. Bu stil özellikler ve silahlar, oynanış kısmında size özgürlük sunmuş. İster kapalılıkla, ister aksiyonlu bir biçimde ilerleyebiliyorsunuz. Bu kısımda sevmediğim tek şey ise oyunun size kapalılığı dayatıyor üzere olması. Dilediğiniz üzere gidebiliyorsunuz lakin güya oyun saklılığı daha epeyce istiyor üzere. Bu da şüphesiz şahsi bir yorum. Genel olarak Deathloop’tan Dishonored’da aldığım keyfi aldığımı söyleyebilirim. Hatta yer yer daha fazlasını bile aldım
Grafikler
Dishonored’dan bahsetmişken oyunun görsel açıdan da Dishonored’a yakın olduğunu söyleyebilirim. Fakat Dishonored’a bakılırsa daha karikatür stilinde olan grafikler bu oyunda biraz daha gerçeğe yakın. Yalnızca karakterler için değil etraf dizaynları için de geçerli. Tasarım olarak oyunda ekstrem bir şey gördüğümü söyleyemem, klasik bir oyun üzere. Lakin oyunun grafiklerini övebilirim. Oyunu Ultra ayalarda oynadığınız vakit mutlaka hoşunuza gidecektir. Bilhassa etraf bilgileri benim bir çok hoşuma gitti. Ne yazık ki PS5’te deneyimleme bahtım olmadı lakin o tarafta da âlâ durduğunu varsayım ediyorum bilhassa yeni kuşağın gücüyle hayli daha uygun duruyordur. Yeni jenerasyon demişken, daha evvel de bahsetmiş olduğum üzere bu oyunun PS5 sahipleri için ekstra bir özelliği daha var. Deathloop, PS5 denetimcisi DualSense’in özelliklerini kullanmak için özel olarak geliştirildi. Oyunda mesela, silahınız tutukluk yaptığında sizin tetik tuşunuz da takılıyor ve tuşa basamıyorsunuz. Tıpkı biçimde dokunsal geri bildirim de bu oyunda daha ihtimamlı bir biçimde kullanılıyor.
Performans açısındansa oyun Dishonored üzere bir daha. Optimizasyonunun uygun olduğunu düşünüyorum lakin biraz yüksek bir sistem istiyor. İstenilen sistemi verdiğinizdeyse performans konusunda hiç bir sorun hayatıyorsunuz. Anlık FPS düşmeleri üzere ezalar olmuyor. RTX 2060 ile yüksek ayarlarda 60FPS sabit bir biçimde oynayabildim.
Puan
Genel olarak oyuna baktığımdaysa muhakkak Deathloop’un hayli keyifli bir oyun olduğunu söyleyebilirim. Duyurulduğundan bu yana içimde daima kuşku vardı lakin Deathloop tüm bu kuşkularımı ortadan kaldırdı ve bana keyifli saatler yaşattı. Bilhassa oynanış manasında fazlaca keyifli ve oyundaki gizemleri sizin çözmenizi sağlaması da yalnızca tuşlara basıyormuşsunuz hissiyatını ortadan kaldırıyor. Oyun şu andan itibaren PS5 ve PC için erişime açık durumda.
0 puan için her şeyiyle berbat rezalet bir oyun, 10 puan için eksiksiz muazzam bir oyun ve 5 puan için de ortalama bir oyun dersek, Deathloop için puanım 8.0 olur.
Yayıncılığını Bethesda’nın, geliştiriciliğini ise Arkane’in yaptığı Deathloop, bir FPS oyunu. Oyun Dishonored’ı oynayanların bileceği usulde bir oynanışa sahip. Silahlar ve öteki teçhizatlar haricinde kimi yeteneklere de sahip olabiliyorsunuz. Kıssa açısındansa isminin hakkını veren bir tecrübe sunuyor. Pekala her şeyiyle birlikte başarılı bir oyun olabilmiş mi?
Aslında oyunun kıssası ile başlasak daha yeterli olur zira oyunun kıssası ve oynanışı birbirine entegre edilmiş biçimde diyebilirim. Oyunda Colt isimli bir karakteri denetim ediyorsunuz ve gayeniz sıkıştığınız vakit döngüsünün içerisinden kurtulmak. Oyuna başladığınızda isminiz de dahil olmak üzere hiç bir şey hakkında fikriniz yok, sizin de birebir karakter üzere bir şey hakkında fikriniz olmuyor. Oyun ilerledikçe evvel isminizi daha sonrasında ise vakit döngüsünden nasıl kurtulacağınızı ve başka bilgileri öğrenmeye başlıyorsunuz.
Vakit Döngüsünden Kurtulun
Temelde oyun bir cinayet gizemi sunuyor ve sizin de bu gizemi aydınlatmanız gerekiyor. Sıkıştığınız vakit döngüsünden kurtulabilmek için de oyunda tanıyacağınız 8 farklı kişiyi tıpkı gün öldürmeniz gerekiyor. Lakin oyunun vakit kavramı da enteresan. Oyun farklı bölgelere ve farklı vakit dilimlerine ayrılmış. Bu vakit dilimleri ve bölgeler içinde geçiş yaparak çeşitli ipuçları buluyor ve hem olayların art planlarını tıpkı vakitte öldüreceğiniz 8 kişinin nerede olduğunu öğreniyorsunuz. Oyun aslında birkaç farklı bölgeden oluşuyor üzere dursa da eklenen farklı vakit dilimleri her bölgeyi kendi altında birkaç farklı bölgeye daha ayırıyor. Örneğin; The Complex kısmında sabah, öğle yahut akşam gezerek her vakit diliminde apayrı ipuçları bulabilirsiniz. Oyun bu bölgelere iniş yaptığınızda vakti durduruyor. Lakin ana menüye geldiğinizde vakit ilerliyor. Bu sayede öldüreceğiniz herkesi tıpkı gün öldürme talihine sahip oluyorsunuz.
Başlangıçta Karışık
Sizin de fark edeceğiniz üzere oyun başlangıçta karışık fakat oyunu alıştığınız bir oyuna nazaran biraz daha sıkı takip ederseniz karakterle birlikte siz de her şeyi öğreniyorsunuz ve karışıklık ortadan kalkıyor. Tüm bu gorevleriniz içerisinde, öldürmeniz gereken 8 şahıstan birisi olan Julianne ise sizi öldürmeye çalışıyor. Yani siz bir ipucunu takip ederken birden oyununuza bir Julianne gelebilir ve sizi avlamaya çalışabilir. Şayet oradaki nazaranvinizi bitirmeden ölürseniz de gün en baştan başlar ve o bölgede yaptığınız ilerleme bir işe yaramaz. Julianne de oyuna farklı bir hava katmış diyebilirim. kimi bazı diken üstünde oynamak çok keyifli hale getiriyor oyunu.
Buraya kadar anlattığım kısım oyunun öykü moduydu. Bir de oyunun hayli oyunculu modu var ki orası da çok keyifli. Bu modda da bahsetmiş olduğum Julianne karakterini denetim ederek değişik oyuncuların oyunlarına girip onları öldürmeye çalışıyorsunuz. Tıpkı biçimde siz kıssa modunu oynarken oyununuza girip size öldürmeye çalışan Julianne de kanlı canlı öbür bir oyuncu. Bu yüzden oyun aslında epey daha keyifli olmuş. Julianne olarak gerçek oyuncu gelmesin ben sevmem derseniz, ayarlardan Julianne’i yapay zekaya çevirebiliyorsunuz ya da yalnızca arkadaşlarım gelebilsin seçeneğini işaretleyebiliyorsunuz.
Kıssayı başından sonuna yorumlamam gerekirse de beğendiğimi söyleyebilirim. vakit içinde ilgili biroldukça içerik tüketen biriyseniz bu oyunun öyküsü de cihanı de sizi mutlu edecektir zira alışılmış üretimlere göre daha farklı bir içerik sunuyor, en azından daha farklı bir gidişat sunuyor diyebilirim. Şayet vakit bahisli üretimlerle pek aranız yoksa aslına bakarsan daha da fazlaca seversiniz zira sizin için yesyeni bir bakış açısı sunuyor.
Oynanış kısmı ise oyunun aslında en merak ettiğim kısmıydı zira Dishonored oyunlarının mekaniklerine bayılan biriyim. Bu yüzden özetlemek gerekirse bu oyun için de epeyce sevdiğimi söyleyebilirim. Dishonored’da olduğu üzere bir daha silahlarınız, çeşitli teçhizatlarını ve kimi yetenekleriniz var. Silahlar Dishonored’a göre elbette daha çeşitli fakat genel bir FPS oyununa nazaran hayli da çeşitli değil. bir daha de keyifli birkaç silah olduğunu söylemek gerek. Teçhizat konusunda da o denli oyuna bir şey katan pek bir teçhizat yok. Yalnızca ana karakterin elektronik eşyaların denetimini sağlayabildiği bir telsizi var o kadar.
Oynanıştaki asıl keyifli kısım ise yetenekler. Tıpkı Dishonored’da olduğu üzere birfazlaca yeteneğe sahip olabiliyorsunuz. Kısa müddetliğine görünmez olma, düşmanları birbirine bağlama, ışınlanma üzere şeyler. Dishonored oyununda gördüğünüz özelliklere misal ancak benze daha çeşitli. Bilhassa düşmanları birbirine bağlama özelliğine bayıldım. Düşmanları birbirine bağladığınızda sadece tek bir şahsa hasar vererek tüm düşmanlara hasar verebiliyorsunuz. Bu stil özellikler ve silahlar, oynanış kısmında size özgürlük sunmuş. İster kapalılıkla, ister aksiyonlu bir biçimde ilerleyebiliyorsunuz. Bu kısımda sevmediğim tek şey ise oyunun size kapalılığı dayatıyor üzere olması. Dilediğiniz üzere gidebiliyorsunuz lakin güya oyun saklılığı daha epeyce istiyor üzere. Bu da şüphesiz şahsi bir yorum. Genel olarak Deathloop’tan Dishonored’da aldığım keyfi aldığımı söyleyebilirim. Hatta yer yer daha fazlasını bile aldım
Grafikler
Dishonored’dan bahsetmişken oyunun görsel açıdan da Dishonored’a yakın olduğunu söyleyebilirim. Fakat Dishonored’a bakılırsa daha karikatür stilinde olan grafikler bu oyunda biraz daha gerçeğe yakın. Yalnızca karakterler için değil etraf dizaynları için de geçerli. Tasarım olarak oyunda ekstrem bir şey gördüğümü söyleyemem, klasik bir oyun üzere. Lakin oyunun grafiklerini övebilirim. Oyunu Ultra ayalarda oynadığınız vakit mutlaka hoşunuza gidecektir. Bilhassa etraf bilgileri benim bir çok hoşuma gitti. Ne yazık ki PS5’te deneyimleme bahtım olmadı lakin o tarafta da âlâ durduğunu varsayım ediyorum bilhassa yeni kuşağın gücüyle hayli daha uygun duruyordur. Yeni jenerasyon demişken, daha evvel de bahsetmiş olduğum üzere bu oyunun PS5 sahipleri için ekstra bir özelliği daha var. Deathloop, PS5 denetimcisi DualSense’in özelliklerini kullanmak için özel olarak geliştirildi. Oyunda mesela, silahınız tutukluk yaptığında sizin tetik tuşunuz da takılıyor ve tuşa basamıyorsunuz. Tıpkı biçimde dokunsal geri bildirim de bu oyunda daha ihtimamlı bir biçimde kullanılıyor.
Performans açısındansa oyun Dishonored üzere bir daha. Optimizasyonunun uygun olduğunu düşünüyorum lakin biraz yüksek bir sistem istiyor. İstenilen sistemi verdiğinizdeyse performans konusunda hiç bir sorun hayatıyorsunuz. Anlık FPS düşmeleri üzere ezalar olmuyor. RTX 2060 ile yüksek ayarlarda 60FPS sabit bir biçimde oynayabildim.
Puan
Genel olarak oyuna baktığımdaysa muhakkak Deathloop’un hayli keyifli bir oyun olduğunu söyleyebilirim. Duyurulduğundan bu yana içimde daima kuşku vardı lakin Deathloop tüm bu kuşkularımı ortadan kaldırdı ve bana keyifli saatler yaşattı. Bilhassa oynanış manasında fazlaca keyifli ve oyundaki gizemleri sizin çözmenizi sağlaması da yalnızca tuşlara basıyormuşsunuz hissiyatını ortadan kaldırıyor. Oyun şu andan itibaren PS5 ve PC için erişime açık durumda.
0 puan için her şeyiyle berbat rezalet bir oyun, 10 puan için eksiksiz muazzam bir oyun ve 5 puan için de ortalama bir oyun dersek, Deathloop için puanım 8.0 olur.