Klause
New member
Dışarıdan bakıldığı vakit bayan olmak birtakım bireylere göre kolay gelir. kimi vakit “Ne var ki bayan olmakta?” bile denir. bayanın toplumda kalıplaşmış tarifi; konutunu çekip çevirsin, eşine baksın, çocuklarına baksındır. Pekala bayan tüm bunlara baksın da bayan kendine ne vakit bakacak?
Bayanlar olarak her vakit karşı cinsin baskısına daha hayli maruz kalıyoruz. Günümüzde; onu giyme, bununla görüşme, bu kelamı söyleme, oraya gitme cümleleri bir hanımın sıkça karşılaştığı cümleler haline geldi. Zira toplum dayatması sebebiyle daima “erkektir yapar bayandır ayıp” klişesi her insanın beyninde büyük boyutta yer edindi. Bunları feminist olduğumdan ya da karşı cinse karşı düşmanlığım olduğundan yazmıyorum ama artık olağanlaştırmaya çalışılan bayan cinayetlerinin önüne geçilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Erkeklere niye “kız üzere ağlama” denir hiç düşündünüz mü? Ya da bayanlar ağır bir iş yaptığında niye “erkek gibisin” denir? Bu cümlelere o kadar alıştırılmışız ki hepsi olağanmış üzere lisanımıza pelesenk olmuş. Aslına baktığımız vakit ağlamak ortak bir his çıkarımıdır ve cinsiyete göre oluşan bir özellik değildir. Hepimiz yer yer fizikî yahut ruhsal acı hissettiğimizde ağlarız. Ağır eşyaları kaldırmak, tarla işleri ile uğraşmak da kadın-erkek demeden kas gücüne, hayat kurallarına bağlı durumlardır.
Bayan olmak zordur. Hele ki bayan cinayetlerinin fazla olduğu, canınızın hiçe sayıldığı, sizin yalnızca meta olarak görüldüğünüz, fikirlerinizin eşiniz ya da toplum için bir kıymetinin olmadığı yerde bayan olmak bir nevi olamamaktır. İnsanlık dediğimiz olgu bu değildir ve hiç bir vakit olmayacaktır.
“Sana ruh üflendiğinde bir annenin karnındasın, ağladığında bir hanımın kucağındasın, aşık olduğunda bir hanımın kalbindesin. Ona hoş davran.” demiş Osho.
Bu lafdan de çıkarım yaparsak ömrümüzün her alanında bayanların yeri ve kıymeti bu kadar büyükken bayan cinayetlerinin önüne geçilemeyişi çeşitli soru işaretlerini de birlikteinde getiriyor. Her gün onlarca bayan ölüyor. İki gün haber manşetleri, kanal alt yazıları pekala ya gerisi? O hanımın çocukları, ailesi onlara ne oluyor sizce? Adam kravat taktı indirime gidelim, bayan da etek varmış indirime gidelim öteki bir sebepten indirime gidelim derken bir bakıyoruz ki failler cezasız kalmış ve öteki hayatları söndürmeye başlamış.
İnsan hayatının bu kadar ucuzlaştırılması kimse tarafınca kabul edilmemeli. Zira birebir olgu bir erkek cinayetinde daha farklı oluyor. Daha uzun vadeli cezalar uygulanıyor. Demek ki keramet hanımın kravat takmamasında, erkeğin etek giymemesinde kapalı. Ancak ne yazık ki bütün bunlara karşın bayanların sesleri asla duyulmuyor. bir daha yeni bir daha vefata terk ediliyorlar.
Artık bu duruma dur demenin vakti geldi de geçiyor. Bir bayan onu üzen, çeşitli eziyetlere maruz bırakan kocasıyla barışmak istemedi diye öldürülmemeli. Etek giydi, çarşıya gitti, kocasının yemeğini önüne getirmedi diye de öldürülmemeli. Bu ülkede erkekler kadar bayanlarda özgürlerdir. Her birimiz çalışıp ayakları üzerinde durabilen, kendi işlerini ağır yavaşça demeden halledebilen, hisleri ve fikirleri olan özgür bireyleriz ve kimsenin taktığı prangalara muhtaçlığımız yok biz kendi kendimize de yeteriz.
“Kadın bir yoldaştır, aldatmayın
Bayan bir ışıktır, söndürmeyin
Bayan bir umuttur, yok etmeyin
Bayan bir annedir, öldürmeyin
Bayan bir güneştir, karartmayın
Bayan bir dünyadır, yıkmayın.”
Koruyamadığımız tüm bayanlara ithafen..
Sevgi ile kalın..
Hürmetlerimle
Bayanlar olarak her vakit karşı cinsin baskısına daha hayli maruz kalıyoruz. Günümüzde; onu giyme, bununla görüşme, bu kelamı söyleme, oraya gitme cümleleri bir hanımın sıkça karşılaştığı cümleler haline geldi. Zira toplum dayatması sebebiyle daima “erkektir yapar bayandır ayıp” klişesi her insanın beyninde büyük boyutta yer edindi. Bunları feminist olduğumdan ya da karşı cinse karşı düşmanlığım olduğundan yazmıyorum ama artık olağanlaştırmaya çalışılan bayan cinayetlerinin önüne geçilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Erkeklere niye “kız üzere ağlama” denir hiç düşündünüz mü? Ya da bayanlar ağır bir iş yaptığında niye “erkek gibisin” denir? Bu cümlelere o kadar alıştırılmışız ki hepsi olağanmış üzere lisanımıza pelesenk olmuş. Aslına baktığımız vakit ağlamak ortak bir his çıkarımıdır ve cinsiyete göre oluşan bir özellik değildir. Hepimiz yer yer fizikî yahut ruhsal acı hissettiğimizde ağlarız. Ağır eşyaları kaldırmak, tarla işleri ile uğraşmak da kadın-erkek demeden kas gücüne, hayat kurallarına bağlı durumlardır.
Bayan olmak zordur. Hele ki bayan cinayetlerinin fazla olduğu, canınızın hiçe sayıldığı, sizin yalnızca meta olarak görüldüğünüz, fikirlerinizin eşiniz ya da toplum için bir kıymetinin olmadığı yerde bayan olmak bir nevi olamamaktır. İnsanlık dediğimiz olgu bu değildir ve hiç bir vakit olmayacaktır.
“Sana ruh üflendiğinde bir annenin karnındasın, ağladığında bir hanımın kucağındasın, aşık olduğunda bir hanımın kalbindesin. Ona hoş davran.” demiş Osho.
Bu lafdan de çıkarım yaparsak ömrümüzün her alanında bayanların yeri ve kıymeti bu kadar büyükken bayan cinayetlerinin önüne geçilemeyişi çeşitli soru işaretlerini de birlikteinde getiriyor. Her gün onlarca bayan ölüyor. İki gün haber manşetleri, kanal alt yazıları pekala ya gerisi? O hanımın çocukları, ailesi onlara ne oluyor sizce? Adam kravat taktı indirime gidelim, bayan da etek varmış indirime gidelim öteki bir sebepten indirime gidelim derken bir bakıyoruz ki failler cezasız kalmış ve öteki hayatları söndürmeye başlamış.
İnsan hayatının bu kadar ucuzlaştırılması kimse tarafınca kabul edilmemeli. Zira birebir olgu bir erkek cinayetinde daha farklı oluyor. Daha uzun vadeli cezalar uygulanıyor. Demek ki keramet hanımın kravat takmamasında, erkeğin etek giymemesinde kapalı. Ancak ne yazık ki bütün bunlara karşın bayanların sesleri asla duyulmuyor. bir daha yeni bir daha vefata terk ediliyorlar.
Artık bu duruma dur demenin vakti geldi de geçiyor. Bir bayan onu üzen, çeşitli eziyetlere maruz bırakan kocasıyla barışmak istemedi diye öldürülmemeli. Etek giydi, çarşıya gitti, kocasının yemeğini önüne getirmedi diye de öldürülmemeli. Bu ülkede erkekler kadar bayanlarda özgürlerdir. Her birimiz çalışıp ayakları üzerinde durabilen, kendi işlerini ağır yavaşça demeden halledebilen, hisleri ve fikirleri olan özgür bireyleriz ve kimsenin taktığı prangalara muhtaçlığımız yok biz kendi kendimize de yeteriz.
“Kadın bir yoldaştır, aldatmayın
Bayan bir ışıktır, söndürmeyin
Bayan bir umuttur, yok etmeyin
Bayan bir annedir, öldürmeyin
Bayan bir güneştir, karartmayın
Bayan bir dünyadır, yıkmayın.”
Koruyamadığımız tüm bayanlara ithafen..
Sevgi ile kalın..
Hürmetlerimle