İstanbul, 4-7 Kasım tarihleri içinde ikinci kere ‘Babylons & IAAF Sanat ve Antika Fuarı’na mesken sahipliği yapmaya hazırlanıyor.
Demos Fuarcılık tarafınca Babylons NFT Pazaryeri’nin katkılarıyla İstanbul Kongre Merkezi ve Lütfi Kırdar Kongre Sarayı’nda gerçekleştirilecek tertip, yerli ve yabancı biroldukça sanatçıyı ve yapıtı tek çatı altında buluşturacak.
Fuarın dikkat çeken özelliği ise antikalar ile sanatseverleri geçmişe, NFT koleksiyonuyla ise geleceğe hakikat seyahate çıkaracak olması. Türk sanatının ve çağdaş sanat eğitiminin duayeni Prof. Dr. Süleyman SaimTekcan ise, kurucu danışmanlarından olduğu fuarda gravürleri ve yağlı boya yapıtlarının yanı sıra büyük bir at heykeli ile de ziyaretçileri karşılayacak.
Sanat dünyamızda tarihimizin ve varoluşumuzun kökenlerindeki at imgesini çağdaş sanatta bir daha yorumlayan çalışmalarıyla öne çıkan Tekcan ile fuar öncesi KARAR okurları için konuştuk.
Sayın Tekcan, yarım asrı aşan deneyiminizin akabinde sormak istiyorum, sanat sizin için neyi tabir ediyor?
Görsel ve işitsel algılama yoluyla elde ettiğimiz bilgiler, beyinde bir daha şekillenip tabir haline geliyor. Bu kimi vakit heykel, kimi vakit fotoğraf, kimi vakit müzik üzere değerli görsel, işitsel sanatların söz araçlarından biri ile de insanlara tekrar geri dönüyor ancak yaratıcı niyetin süzgecinden geçerek… Biz buna sanat diyoruz, bütün dünyada da bu bu biçimde oluyor. Ayrıyeten işitsel sanatlar ve görsel sanatlar diye iki değerli kol da var. Sanatçı ise kendi sanat kolunda üretim yapıyor ve bu üretimi de kendi fikirlerini de bir halde sanatsal bir biçimde iletmiş oluyor…
Uzun yıllar Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi’nde Grafik Bölümü’nün başkanlığını yürüttünüz. Emekli olduktan daha sonra ise IMOGA-İstanbul Grafik Sanatlar Müzesi’ni kurdunuz. Grafik sanatına kıymet veriyorsunuz, pekala ülkemizde hangi etapta şu an? neden kurdunuz bu müzeyi?
Ülkemizde grafik sanatlarla ilgili çalışmaların Avrupa’ya yahut dünyanın başka birtakım gelişmiş ülkelerine göre daha geç başladığını söyleyebiliriz. Lakin grafik sanatlar deyince, baskı sanatlarını biz baskı usulüyle sanatkarın kendini tabir etmesi, yani gravür, litografi, serigrafi yahut ağaç baskı üzere baskı teknikleri kullanarak kanılarını resmetmesine yardımcı olan teknikler olarak görüyoruz.
IMOGA’da sergilenen eserler ise bugün müzeyi oluşturan atölyemizde bu tekniklerle, sanatkarların şahsen gelip çalıştıkları, ürettikleri ve müzemize yaptıkları bağışlarla oluşan eserler. Bu tekniklerin sanatsal çalışma eğitimleri okullarımızda da veriliyor ancak profesyonel manada sanatkarların çalışacakları yerler ne yazık ki Türkiye’de epeyce az sayıda. Avrupa’da bilhassa Fransa’da, Almanya’da, İngiltere’de ise sanatkarlar birfazlaca atölyede işlerini üretmek yahut çoğaltmak için imkan bulabiliyorlar. Tahminen 15’nci yüzyıldan itibaren Avrupa’da bu çeşit atölyeler var lakin bizim atölyemizde tahminen son 50 yıl içerisinde oluşmaya başladı. Bunun öncülerinden bir tanesi bizim IMOGA’nın müzesini oluşturan atölyedir ki burada yetişen biroldukça sanatçı daha sonra kendi kurdukları atölyelerde de birfazlaca sanatkara hizmet veriyorlar.
Babylons & IAAF Sanat ve Antika Fuarı ikinci kere ziyaretçilerini ağırlamaya hazırlanıyor. Bu projenin size bakılırsa kıymeti nedir?
Bu yıl ikincisi yapılacak olan bu sanat fuarının kurucu danışmanlarından biri idim. Birincisi epey ses getiren epey değerli bir fonksiyonu üstüne alan bir fuar oldu. Müzelerin epey az sayıda olduğu, sanatkarlarımızın da epeyce sayıda olduğu ve epey da değerli sanatkarlarımızın olduğu ülkemizde sanat yapıtlarını insanlara sunabileceğimiz, bu yapıtları onlarla paylaşabileceğimiz imkanlar ne yazık ki epeyce az. Bu imkanları yaratması bakımından fuarımızı önemsiyorum. Çok sayıda insan gelip geziyor. Müzeler kâfi sayıda olmadığı için beşerler nazaranmedikleri sanatkarlarımızın yapıtlarını burada görme bahtını elde ediyorlar.
Yeni projeleri hayata geçirmek ve yola devam etmek zordur. Kelam konusu sanat olunca daha da sıkıntı. Sizce bu stil çalışmalar gerekli takviyesi görüyor mu ülkemizde?
Sanat aktiflikleri vakit zaman kimi kurumsal yahut kimi şahsi sponsorlar vasıtasıyla insanlara sunuluyor ve bu biçimdece beşerler sanatla buluşabiliyorlar. Ülkemizde de sanata dayanak veren kurumlar var şüphesiz. Az sayıda da olsa müzeler var, galeriler bu nazaranvi üstleniyorlar ve sanatkarla sanatseveri buluşturuyorlar. Türkiye’de epey kâfi sayıda olmasa bile kıymetli ve şuurlu koleksiyonerlerimiz de var. Tümünün, gelecekte daha da çoğalacağına inanıyorum.
Pekala sanatkarlar için nasıl bir manası var fuarların?
Fuarlar, sanatkarların yapıtlarının görücü tarafınca görülmesi ve satın alınmasına aracı olduğu için değerli bir fonksiyon üstleniyor zira bildiğiniz üzere sanatkarlar yaptıkları yapıtları satarak hayatlarını sürdürüyorlar. Fuarlar buna aracı olduğu için aslında fazlaca kıymetli bir fonksiyon üstleniyorlar. Dünyada da fuarlar bu biçimde. Ülkemizde de fazlaca sayıda olmasa bile yapılan fuarlarla sanatkarlara büyük takviye sağlanıyor. Sanatkarların yapıtlarının görücüye çıkması, görülmesi ve sanatkarların öbür beşerlerle irtibat kurabilmelerini sağlayan aracı oldukları için fuarların epeyce kıymetli olduğunu düşünüyorum.
KENDİ KİMLİĞİMİZİ OLUŞTURACAK BİR SANAT ANLAYIŞINA SAHİP OLMALIYIZ
Yalnız Türkiye’de değil, birfazlaca milletlerarası bineal ve trineallerde de yapıtlarıyla yer alan bir sanatçısınız. Bu süreçte yurt içi ve dışı gözlemlerinizden hareketle, sizce Türk sanatkarı nasıl olmalı?
Türk sanatkarı, kendi kimliğini oluşturabilecek sanat anlayışına sahip olmalı. Bu, şu demek; beşerler kendi kültürleriyle düşünürler ve yaşadıkları topraklardaki medeniyetler yahut uygarlıklar onları tesirler ve bu da sanatlarına bir halde yansır. Ben bu sanatkarlardan biriyim. Biz, görsel irtibat ve işitsel bağlantı yoluyla elde ettiğimiz bilgilerle sanatı yaparız. Avrupa’da rastgele bir sanatkarın gibisi bir sanat yapıtını yapıyorsak, o biz olamayız, Avrupalı sanatkarlardan biri oluruz. Özgün sanat üretmek dediğimiz sanat yapıtını üretmek kendi kültüründen yola çıkarak bir sanat yapıtı yapmakla fakat mümkün olabilir. Bu da bizim uygarlıklarımızla kurulmalıdır yahut kendi yaşadığımız yapı içerisinde etkilendiğimiz lakin sözü büsbütün bize ilişkin olan bir halde onu görsel ve işitsel sanata dönüştürmeliyiz.
Demos Fuarcılık tarafınca Babylons NFT Pazaryeri’nin katkılarıyla İstanbul Kongre Merkezi ve Lütfi Kırdar Kongre Sarayı’nda gerçekleştirilecek tertip, yerli ve yabancı biroldukça sanatçıyı ve yapıtı tek çatı altında buluşturacak.
Fuarın dikkat çeken özelliği ise antikalar ile sanatseverleri geçmişe, NFT koleksiyonuyla ise geleceğe hakikat seyahate çıkaracak olması. Türk sanatının ve çağdaş sanat eğitiminin duayeni Prof. Dr. Süleyman SaimTekcan ise, kurucu danışmanlarından olduğu fuarda gravürleri ve yağlı boya yapıtlarının yanı sıra büyük bir at heykeli ile de ziyaretçileri karşılayacak.
Sanat dünyamızda tarihimizin ve varoluşumuzun kökenlerindeki at imgesini çağdaş sanatta bir daha yorumlayan çalışmalarıyla öne çıkan Tekcan ile fuar öncesi KARAR okurları için konuştuk.
Sayın Tekcan, yarım asrı aşan deneyiminizin akabinde sormak istiyorum, sanat sizin için neyi tabir ediyor?
Görsel ve işitsel algılama yoluyla elde ettiğimiz bilgiler, beyinde bir daha şekillenip tabir haline geliyor. Bu kimi vakit heykel, kimi vakit fotoğraf, kimi vakit müzik üzere değerli görsel, işitsel sanatların söz araçlarından biri ile de insanlara tekrar geri dönüyor ancak yaratıcı niyetin süzgecinden geçerek… Biz buna sanat diyoruz, bütün dünyada da bu bu biçimde oluyor. Ayrıyeten işitsel sanatlar ve görsel sanatlar diye iki değerli kol da var. Sanatçı ise kendi sanat kolunda üretim yapıyor ve bu üretimi de kendi fikirlerini de bir halde sanatsal bir biçimde iletmiş oluyor…
Uzun yıllar Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi’nde Grafik Bölümü’nün başkanlığını yürüttünüz. Emekli olduktan daha sonra ise IMOGA-İstanbul Grafik Sanatlar Müzesi’ni kurdunuz. Grafik sanatına kıymet veriyorsunuz, pekala ülkemizde hangi etapta şu an? neden kurdunuz bu müzeyi?
Ülkemizde grafik sanatlarla ilgili çalışmaların Avrupa’ya yahut dünyanın başka birtakım gelişmiş ülkelerine göre daha geç başladığını söyleyebiliriz. Lakin grafik sanatlar deyince, baskı sanatlarını biz baskı usulüyle sanatkarın kendini tabir etmesi, yani gravür, litografi, serigrafi yahut ağaç baskı üzere baskı teknikleri kullanarak kanılarını resmetmesine yardımcı olan teknikler olarak görüyoruz.
IMOGA’da sergilenen eserler ise bugün müzeyi oluşturan atölyemizde bu tekniklerle, sanatkarların şahsen gelip çalıştıkları, ürettikleri ve müzemize yaptıkları bağışlarla oluşan eserler. Bu tekniklerin sanatsal çalışma eğitimleri okullarımızda da veriliyor ancak profesyonel manada sanatkarların çalışacakları yerler ne yazık ki Türkiye’de epeyce az sayıda. Avrupa’da bilhassa Fransa’da, Almanya’da, İngiltere’de ise sanatkarlar birfazlaca atölyede işlerini üretmek yahut çoğaltmak için imkan bulabiliyorlar. Tahminen 15’nci yüzyıldan itibaren Avrupa’da bu çeşit atölyeler var lakin bizim atölyemizde tahminen son 50 yıl içerisinde oluşmaya başladı. Bunun öncülerinden bir tanesi bizim IMOGA’nın müzesini oluşturan atölyedir ki burada yetişen biroldukça sanatçı daha sonra kendi kurdukları atölyelerde de birfazlaca sanatkara hizmet veriyorlar.
Babylons & IAAF Sanat ve Antika Fuarı ikinci kere ziyaretçilerini ağırlamaya hazırlanıyor. Bu projenin size bakılırsa kıymeti nedir?
Bu yıl ikincisi yapılacak olan bu sanat fuarının kurucu danışmanlarından biri idim. Birincisi epey ses getiren epey değerli bir fonksiyonu üstüne alan bir fuar oldu. Müzelerin epey az sayıda olduğu, sanatkarlarımızın da epeyce sayıda olduğu ve epey da değerli sanatkarlarımızın olduğu ülkemizde sanat yapıtlarını insanlara sunabileceğimiz, bu yapıtları onlarla paylaşabileceğimiz imkanlar ne yazık ki epeyce az. Bu imkanları yaratması bakımından fuarımızı önemsiyorum. Çok sayıda insan gelip geziyor. Müzeler kâfi sayıda olmadığı için beşerler nazaranmedikleri sanatkarlarımızın yapıtlarını burada görme bahtını elde ediyorlar.
Yeni projeleri hayata geçirmek ve yola devam etmek zordur. Kelam konusu sanat olunca daha da sıkıntı. Sizce bu stil çalışmalar gerekli takviyesi görüyor mu ülkemizde?
Sanat aktiflikleri vakit zaman kimi kurumsal yahut kimi şahsi sponsorlar vasıtasıyla insanlara sunuluyor ve bu biçimdece beşerler sanatla buluşabiliyorlar. Ülkemizde de sanata dayanak veren kurumlar var şüphesiz. Az sayıda da olsa müzeler var, galeriler bu nazaranvi üstleniyorlar ve sanatkarla sanatseveri buluşturuyorlar. Türkiye’de epey kâfi sayıda olmasa bile kıymetli ve şuurlu koleksiyonerlerimiz de var. Tümünün, gelecekte daha da çoğalacağına inanıyorum.
Pekala sanatkarlar için nasıl bir manası var fuarların?
Fuarlar, sanatkarların yapıtlarının görücü tarafınca görülmesi ve satın alınmasına aracı olduğu için değerli bir fonksiyon üstleniyor zira bildiğiniz üzere sanatkarlar yaptıkları yapıtları satarak hayatlarını sürdürüyorlar. Fuarlar buna aracı olduğu için aslında fazlaca kıymetli bir fonksiyon üstleniyorlar. Dünyada da fuarlar bu biçimde. Ülkemizde de fazlaca sayıda olmasa bile yapılan fuarlarla sanatkarlara büyük takviye sağlanıyor. Sanatkarların yapıtlarının görücüye çıkması, görülmesi ve sanatkarların öbür beşerlerle irtibat kurabilmelerini sağlayan aracı oldukları için fuarların epeyce kıymetli olduğunu düşünüyorum.
KENDİ KİMLİĞİMİZİ OLUŞTURACAK BİR SANAT ANLAYIŞINA SAHİP OLMALIYIZ
Yalnız Türkiye’de değil, birfazlaca milletlerarası bineal ve trineallerde de yapıtlarıyla yer alan bir sanatçısınız. Bu süreçte yurt içi ve dışı gözlemlerinizden hareketle, sizce Türk sanatkarı nasıl olmalı?
Türk sanatkarı, kendi kimliğini oluşturabilecek sanat anlayışına sahip olmalı. Bu, şu demek; beşerler kendi kültürleriyle düşünürler ve yaşadıkları topraklardaki medeniyetler yahut uygarlıklar onları tesirler ve bu da sanatlarına bir halde yansır. Ben bu sanatkarlardan biriyim. Biz, görsel irtibat ve işitsel bağlantı yoluyla elde ettiğimiz bilgilerle sanatı yaparız. Avrupa’da rastgele bir sanatkarın gibisi bir sanat yapıtını yapıyorsak, o biz olamayız, Avrupalı sanatkarlardan biri oluruz. Özgün sanat üretmek dediğimiz sanat yapıtını üretmek kendi kültüründen yola çıkarak bir sanat yapıtı yapmakla fakat mümkün olabilir. Bu da bizim uygarlıklarımızla kurulmalıdır yahut kendi yaşadığımız yapı içerisinde etkilendiğimiz lakin sözü büsbütün bize ilişkin olan bir halde onu görsel ve işitsel sanata dönüştürmeliyiz.