Halil Falyalı cinayeti: Yeraltının ağır bir taşı yerinden oynamışsa… Hata örgütü önderi Sedat Peker’in tezleri ile gündeme gelen kumarhane işletmecisi Halil Falyalı, Girne’de silahlı akına uğradı. Hastane kaynaklarından alınan bilgiye göre, Halil Falyalı’nın Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde (KKTC) meskeninin önünde uğradığı silahlı hücum kararı ömrünü kaybetti. Hücumda Halil Falyalı’nın sürücüsü de öldü.
Peker’in uyuşturucu trafiğinin merkezinde olduğunu söylemiş olduği ve Kuzey Kıbrıs’taki yasadışı işlerde sıkça ismi geçen Falyalı’nın suikastı daha sonrasında BirGün muharriri Bahadır Özgür, köşesinde dikkat çeken yorumlarda bulundu.
“Falyalı cinayeti: Yeraltından gelen uğultu” başlığını taşıyan yazıda,”Yeraltının ağır bir taşı yerinden oynamışsa şayet yerüstünde de bir şeyler değişiyor demektir. Falyalı’yı öldürmeyi mecburî kılan bir konsept işlemeye başladı ve süreç yeraltında değil, yeryüzünde nihayete erecek” değerlendirmesine yer verildi.
“DÖNEMİN DÖRT DÖRTLÜK BİR FİGÜRÜYDÜ”
Yazının tamamı şöyle:
Görkemli bir atakla öldürüldü Halil Falyalı. Uyuşturucu ticaretinden kumarhanelere; kara paradan yasadışı bahise; şantaj kasetlerinden kuvvetli siyasi bağlara, periyodun dört dörtlük bir figürüydü. Bir yapı taşıydı. Haliyle yok edilmesini, kalan taşların da yerinden oynayacağının işareti saymalı.
Uğur Mumcu, “Papa-Mafya-Ağca” kitabında iki cinayetteki ortak tetikçiden hareketle, iki dünyaya -yeraltı ve yerüstüne- birebir anda bakılması gerektiğini söylemişti. Suikastların bir ucu memleketler arası silah ve uyuşturucu ticaretine bağlanırken; öteki ucu Türkiye’nin iktisadi ve siyasi meselelerinden çıkıp, Vatikan’da düğümlenmiş bir finans kapital krizine açılıyordu.
İki dünyayı birebir anda gorebilmeyi şu biçimde tanım ediyordu Mumcu: “Dünya çapındaki sanayi ve ticaret alanı nasıl ki fazlacauluslu şirketlerin egemenliğindeyse, yeraltı ticaretine de fazlacauluslu güçler hâkimdir. Bu iki oldukçauluslu yapı, yeryüzünde birtakım noktalarda bir ortaya gelir, ortak yolları kullanırlar.”
Yani yeraltı, yerüstünün yozlaşmasının bir eseri değildir. Bilakis ortak bir kozmosta, simbiyotik biçimde yaşarlar.
“FALYALI BU TÜRLÜ BİR CİNAYET”
‘Türk mafyası’ da kendi karakterini, Türkiye’nin meşru ticaretini belirleyen jeopolitik ve memleketler arası mecburiyetler ortasında kazandı. Tahminen bugün sıradan gelebilecek bu cümlenin, 1970’lerin çalkantılı vakit içinderının ülkeyi kökten değiştiren bir surece evrildiği günlerde yazıldığını unutmamalı. O senelerda kurulmuş devlet düzeneğinde, iktisadi ve siyasi krizlerde birinci bozulan ve değiştirilen çarkların da sürekli karanlık yüze ilişkin olduğunu hatırlamalı.
ötürüsıyla yeraltının ağır bir taşı yerinden oynamışsa şayet yerüstünde de bir şeyler değişiyor demektir. Falyalı bu biçimde bir cinayet. Bir bakıma Türkiye’nin krizde kıvranan rejiminin patlamaya hazır huzursuzluğunun yeraltından gelen uğultusu.
Gelin biz yerüstüne bakalım. Orada hangi taşların oynadığının izini, Mumcu’nun Papa suikastında sorduğu sorunun rehberliğinde sürelim: Falyalı’dan evvel neler yaşandı?
Biraz gerilere gidip, üç periyodun iki dünyasının iç içe geçmiş bir kara kalem eskizini çizmeye çalışalım evvel.
İKTİSAT POLİTİK DEĞİŞİM
2007’deki Cumhurbaşkanlığı seçimi kriziyle birlikte, AKP-Gülen cemaati korporasyonunun devlet erkinde yürüttüğü tasfiye faaliyetlerine tekabül eden bir iktisat politik değişim de başlıyordu. Askeri üretim başta olmak üzere özelleştirme ve kamu ihalelerinin rotasındaki sapma; yargı darbeleri; medyada el değiştirmeler; dışarıdan akan doların paylaşımı…
Petkim’in Socar’a satışıyla açılan Azerbaycan yolunun gaz vb. ile Türkmenistan ve Kazakistan’a uzanması; Irak petrolleri; Rusya ve Orta Asya’da kurulan iştiraklerin Dubai üzerinden devşirdiği yeni tip turizmci-inşaatçı zümresi…
Yerüzerindeki yeni ticaret koridorlarından yeraltı da akıyordu. Antalya-Bodrum sınırında Mübariz Mansimov, Telman İsmailov üzere oligarklar ultra lüks harcamalarıyla uzunluk gösteriyor, Bebek caddelerinde Rus-Kazak-Azeri mafyası çatışıyordu. Lotu Guli’lerin, Rövşan Caniyev’lerin cirit attığını yeni öğrendik. Suriye ve Libya’nın açtığı legal/illegal pazar da muazzamdı.
“O MAKİNE 2013’LERDE BOZULMAYA BAŞLADI ZİRA…”
2010 daha sonrasını ‘ustalık’ periyodu ilan eden Erdoğan’ın inşa etmeye giriştiği rejimin karakterini, jeopolitik avantajları da ardına almış bu fazlaca istikametli gelişmeler şekillendirdi. Yeraltı ve yerüstü, yeni inşa edilen rejimin yüzeyinde bir epey noktada buluşuyordu. Rejimin gücü bol paraya bağlıydı lakin bu müptelalık, hem de en zayıf tarafıydı. Tulumbanın akması için nasıl ki evvel su dökülmeliyse, başkanlığa giden yolu açacak ittifakların dayanacağı para makinesinin de işlemesi gerekiyordu. O makine 2013’lerde bozulmaya başladı zira.
Dış finansal imkanların daralmasıyla büyük sermayenin faiz üzerinden verdiği bildirileri, Cemaat’le yaşanan iç hengameleri, MÜSİAD’ın öne çıkmasını birlikte düşünmek lazım. Hakikaten ittifak hengameleri 2015 seçiminde iktidar kaybını getiriyordu.
MHP’nin devreye girmesi ve 2016 Temmuz darbe teşebbüsüyle açılan perde ise malum. Rejimin yeni mimarisini taşıyabilecek ekonomik altyapının finansman modeli, büyük oranda ‘nereden, ne geliyorsa gelsin’ anlayışına oturdu. İmar planları, arazi satışları, mega projeler ve kamu bankalarının kredi musluğu içeriyi besleyebilmek ismine kaynakları kara delik misali yutarken; tulumbaya su, yasa dışı ticaretten akıtıldı. Ülkenin boğazına kadar uyuşturucuya battığını görüyoruz bugün.
Bunun yanında FETÖ mallarının paylaşımı, Yalıkavak Marina’da görüldüğü üzere “çökme” olayları, SBK tipi enjeksiyonlar, Malta hesapları devrin alamet-i farikalarıydı. Sedat Peker’in “beraber yaptık” diyerek anlattığı öykü buydu. Saray iradesi altında toplanmış epey modüllü siyaset ittifakına uygun halde legal-illegal iktisat de derebeyliklere bölünmüştü güya. Yargı, emniyet, eğitimdeki tarikat/parti/Pelikan paylaşımının yanı sıra Soylu, Albayrak, Ağar takımları alenileşmişti.
“YERÜSTÜ TEKRAR ŞEKİLLENİRKEN, YERALTI DA DURMUYORDU”
Paramount Otel, SBK’nin bağlantıları, Soylu’nun fotoğraf albümü iki dünyanın beraberliğinin tezahürleriydi. Dışarıda ise bu hibrit makinenin işleyebilmesini sağlayacak, ‘her kaynağı’ dolanıma sokan dört ana aks dikkati çekiyordu: Kazakistan-Ukrayna-Katar-Balkanlar.
Ticari ve diplomatik münasebetlerin ağırlaştığı, ‘jeopolitik koz’ görülen bu ülkelerle Türk mafyasının bağlantıları de ağırdı. 60’larda silah, 70’lerde döviz, sigara, uyuşturucu dâhil her türlü kaçakçılıkla yerleşilen Balkanlar’a, 90’larda Kazakistan ve civarı eklenmişti. Katar ve Ukrayna ile kareyi tamamladı AKP.
“PARA AKIŞININ YÖNETİLDİĞİ BİR ‘KUMANDA ÜSSÜ’”
KKTC, memleketler arası para akışının yönetildiği bir ‘kumanda üssü’ olarak burada devreye girmiş görünüyor işte. 2016’dan daha sonra MASAK’ın kara para incelemesi için adaya ayak basıp yalnızca 7 otelin hesabında bulduğu milyonlarca doları keşfetmesiyle başlayan ‘bahisçi operasyonları’ ansızın kesiliverdi. bir fazlaca ismin adadan Ukrayna ve Balkanlar’a hicret ettikleri söyleniyordu. daha sonrasında Kolin, Kalyon, TOKİ atakları; seçimlere siyasi müdahale; Binali Yıldırım’ın ziyaretleri; Bilal Erdoğan’a yakın isimlerin yatırımları derken, yasa dışı para akışının idaresinin Falyalı’nın buyruğunda bir daha organize edildiğine ait tezler ağırlaşmıştı. Peker’in yaptığı en kuvvetli vuruş da burayaydı aslına bakarsan.
Falyalı kamuoyunda deşifre olur olmaz vakit o denli hızlandı ki, adeta vefatına giden süreci canlı izledik. Dehşet mesleği düşünüldüğünde sebep de azmettirici de bulmak sıkıntı olmaz. Kuşkusuz bir büyük el kesinlikle vardır.
Ne var ki tıpkı Susurluk’a hakikat işleri hızlandıran Ömer Lütfi Topal’ın öldürülmesinde olduğu üzere, ‘cinayet konsepti’ belirleyicidir hep. Çok şeyi gizleyip çarpıtsa da Susurluk Raporu’ndan çıkan ana fikir, Topal’ın yerüstü-yeraltı beraberliğinin sürdürülemez hale geldiği noktada durduğu için öldürüldüğüydü. Yasal yollardan çözülemeyen rejimin siyasi ve iktisadi sıkışmasının zembereği cinayetle boşalmış, her iki dünyadaki sert hesaplaşmaların kararında Türkiye yeni bir rejime açılabilmişti. Bu açıdan Topal, tetiği çektirenden bağımsız bir ‘devlet cinayeti’ statüsündeydi.
“MANEVRA YAPMAYA MECBUR BIRAKIYOR”
Artık de iki dünyanın birliktece karakterini verdiği ‘hibrit’ başkanlık rejiminin tıkanmasına ve dayandığı kolonların sarsılmasına şahit oluyoruz. İki dünya da yazgılarını ortaklaştıran tıpkı hadiselerden, birebir anda etkileniyor. ABD’den ‘dürtülerek’ patlatılan SBK irini, Türkiye rotalı kokain keşiflerinin yaygınlaşması ve nihayetinde Kazakistan ile Ukrayna’yı ‘güvenli alan’ olmaktan çıkaran milletlerarası gelişmeler, yeraltını da yerüstünü de hareket yapmaya mecbur bırakıyor.
Kazakistan’da Çakıcı’nın Peker’in dostu Arman Dikiy (yeraltı) ile Saray’a yakın, neredeyse bütün Türkiye yatırımlarına eli değen Ziyatdin Kassanov’un (yerüstü) birliktece Rusya’nın maksadında olması farklı bir temsiliyet olsa gerek.
Falyalı neden öldürüldü ve tetiği kim çektirdi? Fakat cürüm alanına hakikat bilgiler ortaya çıktıkça cevabını bulabileceğimiz bir soru. Lakin şunu uygun biliyoruz ki, Falyalı’yı öldürmeyi mecburî kılan bir konsept işlemeye başladı ve süreç yeraltında değil, yeryüzünde nihayete erecek.
Peker’in uyuşturucu trafiğinin merkezinde olduğunu söylemiş olduği ve Kuzey Kıbrıs’taki yasadışı işlerde sıkça ismi geçen Falyalı’nın suikastı daha sonrasında BirGün muharriri Bahadır Özgür, köşesinde dikkat çeken yorumlarda bulundu.
“Falyalı cinayeti: Yeraltından gelen uğultu” başlığını taşıyan yazıda,”Yeraltının ağır bir taşı yerinden oynamışsa şayet yerüstünde de bir şeyler değişiyor demektir. Falyalı’yı öldürmeyi mecburî kılan bir konsept işlemeye başladı ve süreç yeraltında değil, yeryüzünde nihayete erecek” değerlendirmesine yer verildi.
“DÖNEMİN DÖRT DÖRTLÜK BİR FİGÜRÜYDÜ”
Yazının tamamı şöyle:
Görkemli bir atakla öldürüldü Halil Falyalı. Uyuşturucu ticaretinden kumarhanelere; kara paradan yasadışı bahise; şantaj kasetlerinden kuvvetli siyasi bağlara, periyodun dört dörtlük bir figürüydü. Bir yapı taşıydı. Haliyle yok edilmesini, kalan taşların da yerinden oynayacağının işareti saymalı.
Uğur Mumcu, “Papa-Mafya-Ağca” kitabında iki cinayetteki ortak tetikçiden hareketle, iki dünyaya -yeraltı ve yerüstüne- birebir anda bakılması gerektiğini söylemişti. Suikastların bir ucu memleketler arası silah ve uyuşturucu ticaretine bağlanırken; öteki ucu Türkiye’nin iktisadi ve siyasi meselelerinden çıkıp, Vatikan’da düğümlenmiş bir finans kapital krizine açılıyordu.
İki dünyayı birebir anda gorebilmeyi şu biçimde tanım ediyordu Mumcu: “Dünya çapındaki sanayi ve ticaret alanı nasıl ki fazlacauluslu şirketlerin egemenliğindeyse, yeraltı ticaretine de fazlacauluslu güçler hâkimdir. Bu iki oldukçauluslu yapı, yeryüzünde birtakım noktalarda bir ortaya gelir, ortak yolları kullanırlar.”
Yani yeraltı, yerüstünün yozlaşmasının bir eseri değildir. Bilakis ortak bir kozmosta, simbiyotik biçimde yaşarlar.
“FALYALI BU TÜRLÜ BİR CİNAYET”
‘Türk mafyası’ da kendi karakterini, Türkiye’nin meşru ticaretini belirleyen jeopolitik ve memleketler arası mecburiyetler ortasında kazandı. Tahminen bugün sıradan gelebilecek bu cümlenin, 1970’lerin çalkantılı vakit içinderının ülkeyi kökten değiştiren bir surece evrildiği günlerde yazıldığını unutmamalı. O senelerda kurulmuş devlet düzeneğinde, iktisadi ve siyasi krizlerde birinci bozulan ve değiştirilen çarkların da sürekli karanlık yüze ilişkin olduğunu hatırlamalı.
ötürüsıyla yeraltının ağır bir taşı yerinden oynamışsa şayet yerüstünde de bir şeyler değişiyor demektir. Falyalı bu biçimde bir cinayet. Bir bakıma Türkiye’nin krizde kıvranan rejiminin patlamaya hazır huzursuzluğunun yeraltından gelen uğultusu.
Gelin biz yerüstüne bakalım. Orada hangi taşların oynadığının izini, Mumcu’nun Papa suikastında sorduğu sorunun rehberliğinde sürelim: Falyalı’dan evvel neler yaşandı?
Biraz gerilere gidip, üç periyodun iki dünyasının iç içe geçmiş bir kara kalem eskizini çizmeye çalışalım evvel.
İKTİSAT POLİTİK DEĞİŞİM
2007’deki Cumhurbaşkanlığı seçimi kriziyle birlikte, AKP-Gülen cemaati korporasyonunun devlet erkinde yürüttüğü tasfiye faaliyetlerine tekabül eden bir iktisat politik değişim de başlıyordu. Askeri üretim başta olmak üzere özelleştirme ve kamu ihalelerinin rotasındaki sapma; yargı darbeleri; medyada el değiştirmeler; dışarıdan akan doların paylaşımı…
Petkim’in Socar’a satışıyla açılan Azerbaycan yolunun gaz vb. ile Türkmenistan ve Kazakistan’a uzanması; Irak petrolleri; Rusya ve Orta Asya’da kurulan iştiraklerin Dubai üzerinden devşirdiği yeni tip turizmci-inşaatçı zümresi…
Yerüzerindeki yeni ticaret koridorlarından yeraltı da akıyordu. Antalya-Bodrum sınırında Mübariz Mansimov, Telman İsmailov üzere oligarklar ultra lüks harcamalarıyla uzunluk gösteriyor, Bebek caddelerinde Rus-Kazak-Azeri mafyası çatışıyordu. Lotu Guli’lerin, Rövşan Caniyev’lerin cirit attığını yeni öğrendik. Suriye ve Libya’nın açtığı legal/illegal pazar da muazzamdı.
“O MAKİNE 2013’LERDE BOZULMAYA BAŞLADI ZİRA…”
2010 daha sonrasını ‘ustalık’ periyodu ilan eden Erdoğan’ın inşa etmeye giriştiği rejimin karakterini, jeopolitik avantajları da ardına almış bu fazlaca istikametli gelişmeler şekillendirdi. Yeraltı ve yerüstü, yeni inşa edilen rejimin yüzeyinde bir epey noktada buluşuyordu. Rejimin gücü bol paraya bağlıydı lakin bu müptelalık, hem de en zayıf tarafıydı. Tulumbanın akması için nasıl ki evvel su dökülmeliyse, başkanlığa giden yolu açacak ittifakların dayanacağı para makinesinin de işlemesi gerekiyordu. O makine 2013’lerde bozulmaya başladı zira.
Dış finansal imkanların daralmasıyla büyük sermayenin faiz üzerinden verdiği bildirileri, Cemaat’le yaşanan iç hengameleri, MÜSİAD’ın öne çıkmasını birlikte düşünmek lazım. Hakikaten ittifak hengameleri 2015 seçiminde iktidar kaybını getiriyordu.
MHP’nin devreye girmesi ve 2016 Temmuz darbe teşebbüsüyle açılan perde ise malum. Rejimin yeni mimarisini taşıyabilecek ekonomik altyapının finansman modeli, büyük oranda ‘nereden, ne geliyorsa gelsin’ anlayışına oturdu. İmar planları, arazi satışları, mega projeler ve kamu bankalarının kredi musluğu içeriyi besleyebilmek ismine kaynakları kara delik misali yutarken; tulumbaya su, yasa dışı ticaretten akıtıldı. Ülkenin boğazına kadar uyuşturucuya battığını görüyoruz bugün.
Bunun yanında FETÖ mallarının paylaşımı, Yalıkavak Marina’da görüldüğü üzere “çökme” olayları, SBK tipi enjeksiyonlar, Malta hesapları devrin alamet-i farikalarıydı. Sedat Peker’in “beraber yaptık” diyerek anlattığı öykü buydu. Saray iradesi altında toplanmış epey modüllü siyaset ittifakına uygun halde legal-illegal iktisat de derebeyliklere bölünmüştü güya. Yargı, emniyet, eğitimdeki tarikat/parti/Pelikan paylaşımının yanı sıra Soylu, Albayrak, Ağar takımları alenileşmişti.
“YERÜSTÜ TEKRAR ŞEKİLLENİRKEN, YERALTI DA DURMUYORDU”
Paramount Otel, SBK’nin bağlantıları, Soylu’nun fotoğraf albümü iki dünyanın beraberliğinin tezahürleriydi. Dışarıda ise bu hibrit makinenin işleyebilmesini sağlayacak, ‘her kaynağı’ dolanıma sokan dört ana aks dikkati çekiyordu: Kazakistan-Ukrayna-Katar-Balkanlar.
Ticari ve diplomatik münasebetlerin ağırlaştığı, ‘jeopolitik koz’ görülen bu ülkelerle Türk mafyasının bağlantıları de ağırdı. 60’larda silah, 70’lerde döviz, sigara, uyuşturucu dâhil her türlü kaçakçılıkla yerleşilen Balkanlar’a, 90’larda Kazakistan ve civarı eklenmişti. Katar ve Ukrayna ile kareyi tamamladı AKP.
“PARA AKIŞININ YÖNETİLDİĞİ BİR ‘KUMANDA ÜSSÜ’”
KKTC, memleketler arası para akışının yönetildiği bir ‘kumanda üssü’ olarak burada devreye girmiş görünüyor işte. 2016’dan daha sonra MASAK’ın kara para incelemesi için adaya ayak basıp yalnızca 7 otelin hesabında bulduğu milyonlarca doları keşfetmesiyle başlayan ‘bahisçi operasyonları’ ansızın kesiliverdi. bir fazlaca ismin adadan Ukrayna ve Balkanlar’a hicret ettikleri söyleniyordu. daha sonrasında Kolin, Kalyon, TOKİ atakları; seçimlere siyasi müdahale; Binali Yıldırım’ın ziyaretleri; Bilal Erdoğan’a yakın isimlerin yatırımları derken, yasa dışı para akışının idaresinin Falyalı’nın buyruğunda bir daha organize edildiğine ait tezler ağırlaşmıştı. Peker’in yaptığı en kuvvetli vuruş da burayaydı aslına bakarsan.
Falyalı kamuoyunda deşifre olur olmaz vakit o denli hızlandı ki, adeta vefatına giden süreci canlı izledik. Dehşet mesleği düşünüldüğünde sebep de azmettirici de bulmak sıkıntı olmaz. Kuşkusuz bir büyük el kesinlikle vardır.
Ne var ki tıpkı Susurluk’a hakikat işleri hızlandıran Ömer Lütfi Topal’ın öldürülmesinde olduğu üzere, ‘cinayet konsepti’ belirleyicidir hep. Çok şeyi gizleyip çarpıtsa da Susurluk Raporu’ndan çıkan ana fikir, Topal’ın yerüstü-yeraltı beraberliğinin sürdürülemez hale geldiği noktada durduğu için öldürüldüğüydü. Yasal yollardan çözülemeyen rejimin siyasi ve iktisadi sıkışmasının zembereği cinayetle boşalmış, her iki dünyadaki sert hesaplaşmaların kararında Türkiye yeni bir rejime açılabilmişti. Bu açıdan Topal, tetiği çektirenden bağımsız bir ‘devlet cinayeti’ statüsündeydi.
“MANEVRA YAPMAYA MECBUR BIRAKIYOR”
Artık de iki dünyanın birliktece karakterini verdiği ‘hibrit’ başkanlık rejiminin tıkanmasına ve dayandığı kolonların sarsılmasına şahit oluyoruz. İki dünya da yazgılarını ortaklaştıran tıpkı hadiselerden, birebir anda etkileniyor. ABD’den ‘dürtülerek’ patlatılan SBK irini, Türkiye rotalı kokain keşiflerinin yaygınlaşması ve nihayetinde Kazakistan ile Ukrayna’yı ‘güvenli alan’ olmaktan çıkaran milletlerarası gelişmeler, yeraltını da yerüstünü de hareket yapmaya mecbur bırakıyor.
Kazakistan’da Çakıcı’nın Peker’in dostu Arman Dikiy (yeraltı) ile Saray’a yakın, neredeyse bütün Türkiye yatırımlarına eli değen Ziyatdin Kassanov’un (yerüstü) birliktece Rusya’nın maksadında olması farklı bir temsiliyet olsa gerek.
Falyalı neden öldürüldü ve tetiği kim çektirdi? Fakat cürüm alanına hakikat bilgiler ortaya çıktıkça cevabını bulabileceğimiz bir soru. Lakin şunu uygun biliyoruz ki, Falyalı’yı öldürmeyi mecburî kılan bir konsept işlemeye başladı ve süreç yeraltında değil, yeryüzünde nihayete erecek.