TANER AY
Gökhan Akçiçek’in yayıma hazırladığı ‘Selim Saraç Kitabı’ ile ‘Beyhan Güley Kitabı’ bu ay ortasında Artshop Yayınları’ndan çıktı. Her iki kitap da 199 adet basılmış olup, her nüshası numaralandırılmıştır. Beyhan Güley ismi bana yabancı değildi ancak, Selim Saraç hakkında hiç bilgim yoktu.
Selim Saraç, 3 Şubat 1928 günü Akçaabat’ın Mersin köyünde doğmuş. Gümrük Koruma Memuru olan pederi Bekir Efendi’nin Ordu’ya atanması niçiniyle, Selim, birinci ve orta mektepleri Ordu’da tamamlamış. Liseye ise Trabzon’da başlarsa da, ikinci sınıf öğrencisiyken bir öğretmenin şikâyeti üzerine birkaç arkadaşıyla birlikte disiplin cezası alarak okuldan uzaklaştırılır. Sonraki yıl bir daha Trabzon Lisesi’ne döner lakin, şikâyetçi bayan öğretmen okuldayken Selim Saraç’ın mezûn olamayacağı anlaşılır. Bunun üzerine pederi Bekir Efendi onun kaydını İstanbul’daki Kabataş Lisesi’ne yaptırır.
İŞSİZ, GÜÇSÜZ, ASRÎ BİR DELİKANLI
Mezûniyetinden daha sonra uzun yıllar işsiz kalır. Bu senelerında akrabasından Melike isimli bir kıza âşık olur. Ancak, vuslata pürüz de oldukcatur. Birinci pürüz, kızın bir öğretmenle nişânlı olmasıdır, ikinci engelse Melike’nin annesi Hafize Hanım’dır. bayanın ‘geceden mânâlı, geceden derin’ gözleri olan kızını işsiz güçsüz asrî bir delikanlıya vermeye hiç niyeti yoktur. Ayrıyeten, Hafize Hanım, üç gece üst üste düşünde Selim’in öldüğünü bile görmüştür. Hafize Hanım’ın inadına karşın, Melike Selim, Selim de Melike diye ısrar edince, kız tarafı sonunda ilgiyi kerhen kabûl etmek zorunda kalacaktır.
ÖMRÜ BOYUNCA BAĞLI KALDIĞI AT: YAĞMUR
Parasızlıktan bunalan Selim Saraç, yedek subaylık vazifesi için Sarıkamış’a süvari olarak gidince biraz rahatlar. Terhisindeyse aklı atı Yağmur’da kalacaktır. Selim’in Yağmur’a olan sevgisi her insanın aklına askerlik için Namburg’daki 4’üncü Süvari Topçu Alayı’nda hizmetine alınan Friedrich Nietzsche’yi getirecektir. Zira, Nietzsche’nin de Süvari Topçu Alayı’ndaki atı Balduin’i hayatı boyunca hiç unutamadığını biliyoruz. Selim de hayatı boyunca daima Yağmur’a bağlı kalacak, karşısına çıkan her atta Yağmur’u gorecektir. Kitabın 101’inci sayfasında Selim Saraç’ın Yağmur ile çektirmiş olduğu epey hoş bir fotoğrafı bulunuyor. Lakin 1952 yılında Melike ile evlenebilen Selim, İsmet İnönü’nün ortaya girmesiyle Ziraat Bankası’nın Perşembe Şubesi’ne atanır. Kızı Mirgün 1955 yılında Perşembe’de dünyaya gelir. Mirgün çabucak hemen 71 günlük bebekken, Selim, üşütür ve hastalanır. Hastalığını kızına bulaştırmamak için odasından çıkmaz, ateşi bir türlü düşmediği için de 12 Şubat 1956 sabahında hükûmet tabibi Bayram Bey’i meskene çağırırlar. Bayran Beyefendi ona bir penisilin iğnesi yapar ve dinlenmesini söyler. Bayram Beyefendi ayrılınca, Selim yorganı üzerine çekip, hayalsiz bir uykuya dalar…
Selim Saraç çabucak hemen 28 yaşındayken penisilin iğnesinin niye olduğu alerjik bir tepki kararında hayata veda ettiğinde, yayımlanmış birkaç şiiri ve yayımlanmasını beklediklerinin yer aldığı bir şiir defteri bulunuyordu. Kızı bu defteri kitaplaştırması için akrabadan bir akademisyene vermiştir. Lakin akademisyenden yıllar boyunca hiç ses çıkmaz, defter de aileye iade edilmez. Gökhan Akçiçek, şâirin kızı Mirgün Hanım ile temas kurup defterin bir kopyasını akademisyenden almayı başarır. Kim nasıl değerlendirirse değerlendirsin, ben Selim Saraç’in şiirlerini sevenlerden ve yeterli bulanlardanım. Bana daima Ziya Osman Saba’nın üslûbunu ve sesini anımsattı. Birtakım şiirlerini tekrar yeniden okudum. Kitaptaki şiirler, ayrıyeten, Selim Saraç’ın Türk şiirindeki gelişmelerden bilgisi olduğunu, bilhassa de Ahmet Hamdi Tanpınar’ı, Necip Fazıl’ı, Cahit Sıtkı’yı ve Ziya Osman Saba’yı sıkı bir halde takip ettiğini kanıtlıyor. Selim Saraç’ı ve şiirlerini bizlere tanıttığı için Gökhan Akçiçek’e ne kadar teşekkür etsek, bir daha de minnettârlığımız tabirde eksik kalacaktır.
Türk edebiyatının unutulan ve kayıp bir fazlaca ismi, Gökhan Akçiçek, Şaban Özdemir, Necati Tonga, Turgay Anar, Tahsin Yıldırım ve İbrahim Öztürkçü üzere araştırmacılar yardımıyla bir bir ortaya çıkıyor. Birkaç isimle ve birkaç yayıneviyle daraltılmak istenen edebiyatımızda, güzel ki onlar var…
Gökhan Akçiçek’in yayıma hazırladığı ‘Selim Saraç Kitabı’ ile ‘Beyhan Güley Kitabı’ bu ay ortasında Artshop Yayınları’ndan çıktı. Her iki kitap da 199 adet basılmış olup, her nüshası numaralandırılmıştır. Beyhan Güley ismi bana yabancı değildi ancak, Selim Saraç hakkında hiç bilgim yoktu.
Selim Saraç, 3 Şubat 1928 günü Akçaabat’ın Mersin köyünde doğmuş. Gümrük Koruma Memuru olan pederi Bekir Efendi’nin Ordu’ya atanması niçiniyle, Selim, birinci ve orta mektepleri Ordu’da tamamlamış. Liseye ise Trabzon’da başlarsa da, ikinci sınıf öğrencisiyken bir öğretmenin şikâyeti üzerine birkaç arkadaşıyla birlikte disiplin cezası alarak okuldan uzaklaştırılır. Sonraki yıl bir daha Trabzon Lisesi’ne döner lakin, şikâyetçi bayan öğretmen okuldayken Selim Saraç’ın mezûn olamayacağı anlaşılır. Bunun üzerine pederi Bekir Efendi onun kaydını İstanbul’daki Kabataş Lisesi’ne yaptırır.
İŞSİZ, GÜÇSÜZ, ASRÎ BİR DELİKANLI
Mezûniyetinden daha sonra uzun yıllar işsiz kalır. Bu senelerında akrabasından Melike isimli bir kıza âşık olur. Ancak, vuslata pürüz de oldukcatur. Birinci pürüz, kızın bir öğretmenle nişânlı olmasıdır, ikinci engelse Melike’nin annesi Hafize Hanım’dır. bayanın ‘geceden mânâlı, geceden derin’ gözleri olan kızını işsiz güçsüz asrî bir delikanlıya vermeye hiç niyeti yoktur. Ayrıyeten, Hafize Hanım, üç gece üst üste düşünde Selim’in öldüğünü bile görmüştür. Hafize Hanım’ın inadına karşın, Melike Selim, Selim de Melike diye ısrar edince, kız tarafı sonunda ilgiyi kerhen kabûl etmek zorunda kalacaktır.
ÖMRÜ BOYUNCA BAĞLI KALDIĞI AT: YAĞMUR
Parasızlıktan bunalan Selim Saraç, yedek subaylık vazifesi için Sarıkamış’a süvari olarak gidince biraz rahatlar. Terhisindeyse aklı atı Yağmur’da kalacaktır. Selim’in Yağmur’a olan sevgisi her insanın aklına askerlik için Namburg’daki 4’üncü Süvari Topçu Alayı’nda hizmetine alınan Friedrich Nietzsche’yi getirecektir. Zira, Nietzsche’nin de Süvari Topçu Alayı’ndaki atı Balduin’i hayatı boyunca hiç unutamadığını biliyoruz. Selim de hayatı boyunca daima Yağmur’a bağlı kalacak, karşısına çıkan her atta Yağmur’u gorecektir. Kitabın 101’inci sayfasında Selim Saraç’ın Yağmur ile çektirmiş olduğu epey hoş bir fotoğrafı bulunuyor. Lakin 1952 yılında Melike ile evlenebilen Selim, İsmet İnönü’nün ortaya girmesiyle Ziraat Bankası’nın Perşembe Şubesi’ne atanır. Kızı Mirgün 1955 yılında Perşembe’de dünyaya gelir. Mirgün çabucak hemen 71 günlük bebekken, Selim, üşütür ve hastalanır. Hastalığını kızına bulaştırmamak için odasından çıkmaz, ateşi bir türlü düşmediği için de 12 Şubat 1956 sabahında hükûmet tabibi Bayram Bey’i meskene çağırırlar. Bayran Beyefendi ona bir penisilin iğnesi yapar ve dinlenmesini söyler. Bayram Beyefendi ayrılınca, Selim yorganı üzerine çekip, hayalsiz bir uykuya dalar…
Selim Saraç çabucak hemen 28 yaşındayken penisilin iğnesinin niye olduğu alerjik bir tepki kararında hayata veda ettiğinde, yayımlanmış birkaç şiiri ve yayımlanmasını beklediklerinin yer aldığı bir şiir defteri bulunuyordu. Kızı bu defteri kitaplaştırması için akrabadan bir akademisyene vermiştir. Lakin akademisyenden yıllar boyunca hiç ses çıkmaz, defter de aileye iade edilmez. Gökhan Akçiçek, şâirin kızı Mirgün Hanım ile temas kurup defterin bir kopyasını akademisyenden almayı başarır. Kim nasıl değerlendirirse değerlendirsin, ben Selim Saraç’in şiirlerini sevenlerden ve yeterli bulanlardanım. Bana daima Ziya Osman Saba’nın üslûbunu ve sesini anımsattı. Birtakım şiirlerini tekrar yeniden okudum. Kitaptaki şiirler, ayrıyeten, Selim Saraç’ın Türk şiirindeki gelişmelerden bilgisi olduğunu, bilhassa de Ahmet Hamdi Tanpınar’ı, Necip Fazıl’ı, Cahit Sıtkı’yı ve Ziya Osman Saba’yı sıkı bir halde takip ettiğini kanıtlıyor. Selim Saraç’ı ve şiirlerini bizlere tanıttığı için Gökhan Akçiçek’e ne kadar teşekkür etsek, bir daha de minnettârlığımız tabirde eksik kalacaktır.
Türk edebiyatının unutulan ve kayıp bir fazlaca ismi, Gökhan Akçiçek, Şaban Özdemir, Necati Tonga, Turgay Anar, Tahsin Yıldırım ve İbrahim Öztürkçü üzere araştırmacılar yardımıyla bir bir ortaya çıkıyor. Birkaç isimle ve birkaç yayıneviyle daraltılmak istenen edebiyatımızda, güzel ki onlar var…