Daha âlâ bir gelecek için Bolonya’dan Floransa’ya 5 günde yürüdü

Hasan

New member
İtalya’ya taşınma sürecini anlattığı “Türkiye’den Gitmek: İtalya’ya Uzanan Bir Göç Hikayesi” isimli kitabın muharriri Gökhan Kutluer, bir sırt çantasına sığabilecek kadar az eşyayla Bolonya’dan Floransa’ya yürüdü. Kutluer, 132 kilometrelik “Tanrıların Yolu”nu (La Via degli Dei) 5 günde tamamladı. Bu yürüyüş yardımıyla tabiat ve insan hikayeleriyle kendi göç öykümü daha da zenginleştirdim” diyen muharrir, yürüyüşüyle daha düzgün bir gelecek için yeni ilhamlar yaratmayı hedefliyor.

TABİATIN MUCİZESİ

İtalya’nın Emilia-Romagna bölgesindeki Bolonya kentinden başlayıp Rönesans’ın başşehri Floransa’da sona eren La Via degli Dei’nin doğal bitki örtüsü, engebeli tırmanış yolları, patikaları ve geniş üzüm bağları ile tabiatın mucizesini yansıttığını belirten Kutluer, hislerini “Sadece yürüyerek geçilebilen bu 132 kilometrelik yol boyunca karşılaştığım köy ve kasabaların sunduğu zenginliklerle hikayemi derinleştirdim. Hayli tırmanışlı bir parkura sahip olan yolda karşılaştığım irili ufaklı zorluklar, bana hayatın kendi ortasında bir bütün olarak hayatımızı şekillendiren ve gayret etmek zorunda olduğumuz makus sürprizlerini hatırlattı. Rastgele bir ulaşım aracı kullanmadan ilerlemenin, aksiliklerle başa çıkabilmenin, farklı insan hikayeleriyle kendi öyküme yeni notlar düşebilmenin memnunluğunu yaşadım” biçiminde söz etti.


‘KENDİ ÖYKÜMÜZÜN PEŞİNDEN GİDERKEN TABİATIN KISSASINI UNUTUYORUZ’

Farklı rotalar arayan tabiat ve yürüyüş tutkunlarını Rabler Yolu’na davet eden Kutluer, “Rakım 1200’lere yaklaştığında, ormandaki sık ağaçların gölgesinde tabiatın gelecek dertlerine baş yordum ve hayat hikayemde sürdürülebilir geleceğe de yer açmam gerektiğini anladım. Bu yüzden üçüncü kitabımda bu hususa da değineceğim. Kendi öykümüzün peşinden giderken tabiatın öyküsünü unutuyoruz. Uzayıp giden dağ yolları, üzüm bağlarıyla çevrili köyleri ve aşılması güç patikalarıyla tabiat, hem beşerle bir arada birebir vakitte beşere karşın kendini geleceğe taşımak için uğraş ediyor. Bu gayrete insan üstü bir güçle takviye vermemiz gerekiyor” dedi.


GOETHE’NİN ADIMLARINI TAKİP ETTİ

La Via degli Dei boyunca bölgenin kültürel özelliklerini keşfetme bahtına eriştiğini belirten Kutluer, “Geçtiğim her kasaba ve köyde, bizim üzere yürüyenler için hazırlanan küçük sofralarda yalnızca bölgeye has yiyecek ve içecekleri tattım. Bölge insanlarının hikayelerini dinlemek fazlaca keyifliydi. Yer yer Goethe’nin İtalya Seyahati kitabında Apeninlerden geçerken yaptığı müşahedeleri anımsadım. 1786 yılında onun geçtiği yerlerden yürüyerek geçmek hoş bir tecrübeydi. Görüş uzaklığının açık olduğu bir günde Apeninlerin doruklarından kuzeyde Tirol ve kuzeybatıda İsviçre ile İtalya içinde hudut oluşturan dağları görmek mümkün. Etrüskler tarafınca oluşturulan ve Antik Roma’nın hem askeri tıpkı vakitte ticari sebeplerle geliştirdiği bu yoldan yürümek tüylerimi ürpertti” dedi. “Bolonya’dan Floransa’ya uzanan bu yola niye La Via degli Dei yani İlahların Yolu dendiğini de açıklayan müellif, “Bizi Paganizm’e kadar gdolayıyor. Parkuru geçerken aşmak zorunda olduğumuz dağların isimleri, Pagan ilahlarının isimlerini taşıyor. Monte Adone, Monte Venere ve Monte Luario bunlardan birkaçı.’’


Gökhan Kutluer

İTALYAN KÜLTÜRÜNE YAKIN MARKAJ

Türkiye’de çabucak hemen bilinmeyen bir rota olan La Via degli Dei, bilhassa bahar devirlerinde dünyanın bir epeyce ülkesinden gelen uzun yürüyüş meraklılarını ağırlıyor. Parkur üzerinde konaklama tesisleri de bulunuyor. Yürüyüş sırasında fazlaca sayıda beşerle tanışma fırsatını bulduğunu belirten Kutluer, “Yolda ve konakladığım yerlerde karşılaştığım şahıslar, Türk olduğumu öğrenince büyük bir şaşkınlık yaşadı. Bu yolda birinci kere bir Türk gördüklerini söylemiş olduler. Pandemi sebebiyle epeyce fazla turistle karşılaşmadım. Bu da bana tüm seyahati İtalyanlarla geçirme, onların kültürlerini epey daha yakından gözlemleme fırsatı verdi” diye belirtti.


SEYAHAT NOTLARI ÜÇÜNCÜ KİTABA GİRECEK

Yolda karşılaştığı her insanın birbirine “Bu yolu niye yürüyorsun?” sorusunu sorduğunu söyleyen Kutluer, “her insanın yanıtı şüphesiz ki farklıydı lakin bu karşılıkların odak noktasında tabiatın sunduğu hoşluklarla hayatın yoğunluğundan biraz uzak kalabilmek yatıyordu. Ben de o denli yaptım ve yürüyüş boyunca kucak dolusu kendimle kalarak sayfalarca not aldım. La Via degli Dei notları yeni kitabımda kendine geniş yer bulacak” diyerek kelamlarını bitirdi.
 
Üst