Bel, eski Turkce'de "olum, can alc, olume goturen" anlamna gelen bir kelimedir. Ayrca, eski Turkce'de, bel, "olume goturen hastalklar, buyuk skntlar, siddetli hava kosullar" gibi olumsuz durumlar olarak da kullanlyordu.
Bel'in Etimolojik Kokeni
Bel, Proto-Turkce'den Turk dil ailesine ait bir kelimedir. Proto-Turkce kelimesi bel, Proto-Turkic'den bel kelimesine dayanmaktadr. Belin Proto-Turkic kokenli kelimeleri arasnda mara, mara, mara, mara, mara, mara ve mara bulunur. Proto-Turkic kokenli kelimelerin kokeninde, "olum, olume goturen, can alc" anlamlar vardr.
Bel'in Ayn Dilde Kokeni ve Kullanm
Eski Turkce kelime olan bel, ayn dilde olan diger kelimelerle yakn iliskiler icerisindedir. Ornegin, cevre dillerinde mara ve mara, mara, mara, mara ve mara biciminde kullanld. Bu kelimeler, genellikle olume goturen, olum, can alc anlamlarna sahiptir.
Eski Turkce'de, "bel" kelimesi, "olum, olume goturen, can alc" anlamlarnn yan sra, "buyuk skntlar, siddetli hava kosullar, hastalklar, ozellikle de kuduz hastalg" gibi olumsuz durumlar icin de kullanlyordu. Ornegin, eski Turkce siirlerde, bel kelimesi, hastalktan veya olumden kaynaklanan aclarn ifadesinde kullanlmaktadr.
Bel'in Turkcenin Diger Dallarndaki Kullanm
Bel, Turkce dillerinin diger dallarnda da kullanlmaktadr. Ornegin, Azeri, Krm Turkcesi, Turkmence ve Uygurca dil ailesinden gelen kelimelerin cogunda, bel kelimesi olum, olume goturen, can alc anlamna gelmektedir.
Sonuc
Bel, eski Turkce'de olum, olume goturen, can alc ve buyuk skntlar, siddetli hava kosullar, hastalklar gibi olumsuz durumlar icin kullanlan bir kelimedir.
Bel'in Etimolojik Kokeni
Bel, Proto-Turkce'den Turk dil ailesine ait bir kelimedir. Proto-Turkce kelimesi bel, Proto-Turkic'den bel kelimesine dayanmaktadr. Belin Proto-Turkic kokenli kelimeleri arasnda mara, mara, mara, mara, mara, mara ve mara bulunur. Proto-Turkic kokenli kelimelerin kokeninde, "olum, olume goturen, can alc" anlamlar vardr.
Bel'in Ayn Dilde Kokeni ve Kullanm
Eski Turkce kelime olan bel, ayn dilde olan diger kelimelerle yakn iliskiler icerisindedir. Ornegin, cevre dillerinde mara ve mara, mara, mara, mara ve mara biciminde kullanld. Bu kelimeler, genellikle olume goturen, olum, can alc anlamlarna sahiptir.
Eski Turkce'de, "bel" kelimesi, "olum, olume goturen, can alc" anlamlarnn yan sra, "buyuk skntlar, siddetli hava kosullar, hastalklar, ozellikle de kuduz hastalg" gibi olumsuz durumlar icin de kullanlyordu. Ornegin, eski Turkce siirlerde, bel kelimesi, hastalktan veya olumden kaynaklanan aclarn ifadesinde kullanlmaktadr.
Bel'in Turkcenin Diger Dallarndaki Kullanm
Bel, Turkce dillerinin diger dallarnda da kullanlmaktadr. Ornegin, Azeri, Krm Turkcesi, Turkmence ve Uygurca dil ailesinden gelen kelimelerin cogunda, bel kelimesi olum, olume goturen, can alc anlamna gelmektedir.
Sonuc
Bel, eski Turkce'de olum, olume goturen, can alc ve buyuk skntlar, siddetli hava kosullar, hastalklar gibi olumsuz durumlar icin kullanlan bir kelimedir.