Bayan çalışanlara ileti atan yönetici tazminatsız kovuldu Çalıştığı fabrikadan kovulan amir, İş Mahkemesi’nin kapını çaldı. Haklı sebep olmaksızın davalı tarafınca iş kontratına son verildiğini, ödenmeyen alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım personellik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etti.
Davalı patron ise iş yerinde amir konumunda çalışan davacının bayan çalışanlara taciz içermeyen bildiriler attığı için işten çıkarıldığını savundu. Şikayet üzerine, çalışanı işten çıkardığını öne sürdü.
Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. sonucu her iki taraf avukatı da temyiz edince devreye Yargıtay 22. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikteki kararda, bayan personellere uygunsuz ileti atan amirin tazminatsız atılması gerektiğine dikkat çekildi.
Kararda şu biçimde denildi:
“Somut olayda, davacının iş kontratı davalı patron tarafınca, davacının çalıştığı projelerde farklı tarihlerde bayan mesai arkadaşlarına karşı iş bağlantısını aşan davranışlar sergilediği ortadadır.
Uygunsuz saatlerde telefonla aradığı, bildiri atarak rahatsız ettiği, uygunsuz tekliflerde bulunduğu, öbür çalışanlara sinkaflı hakaret ettiği ve kendisine karşılık vermeyen bayan çalışanların vardiyalarını buna nazaran belirlediği anlaşılmaktadır. Bu sebeple davacının kontratı 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II-(c), (d) ve (e) kararlarına dayanılarak feshedilmiştir.
Her ne kadar mahkemece davacıya isnat edilen hareketlerin bayan iş arkadaşlarına cinsel tacizde bulunma boyutunda olmadığı, rastgele bir cinsel söz içermeyen bildiri gönderme biçiminde olduğu, tüm savların soyut seviyede kaldığı üzere bir kıymetlendirme yapılmışsa da; evrak içerisinde ileti kayıtlarının bulunduğu, kelam konusu iletilerde davacının bayan iş arkadaşını konutuna çağırdığı, rahatsız ettiği ve taciz ettiği sabittir.
Başka bayan çalışanları de taciz ettiğine dair duyumlar olduğu, taciz hareketinin gerçekleşmesi için açıkça cinsel tabirler içermesinin gerekmediği, ötürüsıyla davacının hareketlerinin haklı niye tartısında olduğu anlaşılmıştır.
Hal bu biçimde olunca, mahkemece davalı işverence yapılan feshin haklı olduğu sebebi öne sürülerek kıdem ve ihbar tazminatının reddi gerekirken kabulü kusurlu olup bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Davalı patron ise iş yerinde amir konumunda çalışan davacının bayan çalışanlara taciz içermeyen bildiriler attığı için işten çıkarıldığını savundu. Şikayet üzerine, çalışanı işten çıkardığını öne sürdü.
Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. sonucu her iki taraf avukatı da temyiz edince devreye Yargıtay 22. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikteki kararda, bayan personellere uygunsuz ileti atan amirin tazminatsız atılması gerektiğine dikkat çekildi.
Kararda şu biçimde denildi:
“Somut olayda, davacının iş kontratı davalı patron tarafınca, davacının çalıştığı projelerde farklı tarihlerde bayan mesai arkadaşlarına karşı iş bağlantısını aşan davranışlar sergilediği ortadadır.
Uygunsuz saatlerde telefonla aradığı, bildiri atarak rahatsız ettiği, uygunsuz tekliflerde bulunduğu, öbür çalışanlara sinkaflı hakaret ettiği ve kendisine karşılık vermeyen bayan çalışanların vardiyalarını buna nazaran belirlediği anlaşılmaktadır. Bu sebeple davacının kontratı 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II-(c), (d) ve (e) kararlarına dayanılarak feshedilmiştir.
Her ne kadar mahkemece davacıya isnat edilen hareketlerin bayan iş arkadaşlarına cinsel tacizde bulunma boyutunda olmadığı, rastgele bir cinsel söz içermeyen bildiri gönderme biçiminde olduğu, tüm savların soyut seviyede kaldığı üzere bir kıymetlendirme yapılmışsa da; evrak içerisinde ileti kayıtlarının bulunduğu, kelam konusu iletilerde davacının bayan iş arkadaşını konutuna çağırdığı, rahatsız ettiği ve taciz ettiği sabittir.
Başka bayan çalışanları de taciz ettiğine dair duyumlar olduğu, taciz hareketinin gerçekleşmesi için açıkça cinsel tabirler içermesinin gerekmediği, ötürüsıyla davacının hareketlerinin haklı niye tartısında olduğu anlaşılmıştır.
Hal bu biçimde olunca, mahkemece davalı işverence yapılan feshin haklı olduğu sebebi öne sürülerek kıdem ve ihbar tazminatının reddi gerekirken kabulü kusurlu olup bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”