Klause
New member
Norveç anakarası ile Kuzey Kutbu arasında Spitsbergen takımadaları bulunur. Buzullarla, donmuş tundrayla ve bolca ıssızlıkla çevrili Pyramiden’in terk edilmiş maden yerleşimi yatıyor.
Kutup ayıları, Kuzey Atlantik ve Arktik Okyanusu’ndaki takımadalarda düzenli olarak dolaşıyor. Doğa, yıllar önce ondan alınanları yavaş yavaş geri alıyor. Evler bakımsız, pencerelerde kuşlar yuva yapıyor. Kışın Kuzey Işıkları vardır ve Nisan’dan Ağustos’a kadar gece yarısı güneşi parlar. Haftada birkaç kez hayalet şehre organize günlük geziler düzenleniyor ve burada terk edilmiş binalar gözetim altında görülebiliyor. Bir tur rehberi, ziyaretçilere maden yerleşiminin tarihini anlatıyor. Adada tipik günübirlik gezicilerden daha fazla zaman geçirmek isteyen turistler Hotel Tulipan’da kalabilirler.
1920’de Sovyetler Birliği, Svalbard’ın madencilik haklarını satın aldı ve orada bir kömür madeni işletti. Yerleşim daha sonra yapılmıştır. 1950’lerde piramitlerde 1000’den fazla insan yaşıyordu. Evler, hastane, yüzme havuzu, okul, kreş, benzin istasyonu, restoran ve tabii ki liman var. Yönetim binaları, atölyeler ve maden binası gibi çok sayıda bina kömür madenciliği için kullanıldı. Yerleşim, Rusların 1998’de madeni kapatmasından bu yana terk edilmiş durumda. Bugün sadece birkaç kişi buranın daha fazla bozulmamasına özen gösteriyor.
“Urbexer” ve Kayıp Yerler:
Sözde “urbexers” ın tehlikeli bir hobisi var: unutulmuş, terk edilmiş veya yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya olan harap yerleri ziyaret ediyorlar. Genellikle koltukların fotoğraflarını ve Haberlarını çekmek için uçakta iyi kamera ekipmanı bulunur. Bununla birlikte, Kayıp Yer’in tam adresi asla açıklanmaz – bu, toplulukta kesinlikle gidilmemesi olarak sayılır. Bu, insanların terk edilmiş güzellikle hiçbir şey yapamayan ve muhtemelen yıkıma neden olan yerlere seyahat etmelerini engellemek içindir.
Genel yaralanma riskine ek olarak, böyle bir yeri ziyaret etmenin yasal sonuçları olabilir: Genellikle boş olan ve terk edildiği düşünülen binaların artık bir sahibi olmadığı varsayılır. Tehlikeli bir yanılgı. Resmi izin olmaksızın böyle bir siteye veya binaya giren “Urbexers” izinsiz giriş yapmış olur. Önceden sahibinden izin istemek her zaman iyi bir fikirdir.
kaynaklar:“Spiegel”, “Spitzbergen.de”
Kutup ayıları, Kuzey Atlantik ve Arktik Okyanusu’ndaki takımadalarda düzenli olarak dolaşıyor. Doğa, yıllar önce ondan alınanları yavaş yavaş geri alıyor. Evler bakımsız, pencerelerde kuşlar yuva yapıyor. Kışın Kuzey Işıkları vardır ve Nisan’dan Ağustos’a kadar gece yarısı güneşi parlar. Haftada birkaç kez hayalet şehre organize günlük geziler düzenleniyor ve burada terk edilmiş binalar gözetim altında görülebiliyor. Bir tur rehberi, ziyaretçilere maden yerleşiminin tarihini anlatıyor. Adada tipik günübirlik gezicilerden daha fazla zaman geçirmek isteyen turistler Hotel Tulipan’da kalabilirler.
1920’de Sovyetler Birliği, Svalbard’ın madencilik haklarını satın aldı ve orada bir kömür madeni işletti. Yerleşim daha sonra yapılmıştır. 1950’lerde piramitlerde 1000’den fazla insan yaşıyordu. Evler, hastane, yüzme havuzu, okul, kreş, benzin istasyonu, restoran ve tabii ki liman var. Yönetim binaları, atölyeler ve maden binası gibi çok sayıda bina kömür madenciliği için kullanıldı. Yerleşim, Rusların 1998’de madeni kapatmasından bu yana terk edilmiş durumda. Bugün sadece birkaç kişi buranın daha fazla bozulmamasına özen gösteriyor.
“Urbexer” ve Kayıp Yerler:
Sözde “urbexers” ın tehlikeli bir hobisi var: unutulmuş, terk edilmiş veya yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya olan harap yerleri ziyaret ediyorlar. Genellikle koltukların fotoğraflarını ve Haberlarını çekmek için uçakta iyi kamera ekipmanı bulunur. Bununla birlikte, Kayıp Yer’in tam adresi asla açıklanmaz – bu, toplulukta kesinlikle gidilmemesi olarak sayılır. Bu, insanların terk edilmiş güzellikle hiçbir şey yapamayan ve muhtemelen yıkıma neden olan yerlere seyahat etmelerini engellemek içindir.
Genel yaralanma riskine ek olarak, böyle bir yeri ziyaret etmenin yasal sonuçları olabilir: Genellikle boş olan ve terk edildiği düşünülen binaların artık bir sahibi olmadığı varsayılır. Tehlikeli bir yanılgı. Resmi izin olmaksızın böyle bir siteye veya binaya giren “Urbexers” izinsiz giriş yapmış olur. Önceden sahibinden izin istemek her zaman iyi bir fikirdir.
kaynaklar:“Spiegel”, “Spitzbergen.de”